Η agenda 2030 του ΟΗΕ και ο ρόλος της θρησκείας – Μέρος Α’

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων φεύγει από την λίστα τον «θεωριών συνωμοσίας» και εντάσσεται πλέον επίσημα στα ιστορικά γεγονότα.

Καθώς το Post 2015 – Agenda 2030 στον ΟΗΕ φτάνει προς το αποκορύφωμά του και αφού όσα είχαμε επισημάνει εδώ και χρόνια από εδώ μέσα, σχετικά με την επικείμενη Νέα Τάξη Πραγμάτων, αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά, ας κάνουμε μια χρήσιμη ανάλυση που θα μας βοηθήσει να «διαβάσουμε» καλύτερα τα όσα συμβαίνουν και όσα πρόκειται σύντομα να ακολουθήσουν.

Επειδή οι εξελίξεις παρουσιάζονται πολύ στρογγυλοποιημένες από τα συστημικά ΜΜΕ, είναι δυνατό να εγκαθιδρυθεί η λεγόμενη ΝΤΠ και ο απλός κόσμος να μην έχει αντιληφθεί απολύτως τίποτα. Εδώ βρισκόμαστε μπροστά στην ολική ανατροπή του κόσμου όπως τον γνωρίζαμε, όπως μας παραδόθηκε, και «αυτοί» επιχειρούν να μας σερβίρουν αυτήν την ανατροπή ως πανάκεια και να εμφανιστούν οι ίδιοι ως ευεργέτες, ως Μεσσίες… Δεν είναι διόλου τυχαίο, που στο όλο αυτό σώου έχει επιστρατευτεί και ο Πάπας, μιας και η όλη αυτή κίνηση δεν είναι τόσο ορθολογική, όπως θέλει να εμφανίζεται, αλλά εμπεριέχει στον πυρήνα της και τον πνευματικό παράγοντα, αν και θα πρέπει να πούμε μάλλον τον …πνευματιστικό.

Πόσο ασφαλείς είμαστε από την «πράσινη» πυρηνική ενέργεια;

Υπό αμφισβήτηση τίθεται η φερεγγυότητα της Ιαπωνίας σχετικά με τα μέτρα ασφαλείας στα πυρηνικά.

Η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) είχε επισημάνει πριν από δύο χρόνια προβλήματα στο πεδίο της ασφάλειας των ιαπωνικών πυρηνικών εργοστασίων. Αυτό υποστηρίζει η βρετανική Daily Telegraph, επικαλούμενη τον διαδικτυακό τόπο Wikileaks.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΙΑΕΑ οι πυρηνικές εγκαταστάσεις της Ιαπωνίας δεν θα μπορούσαν να αντέξουν έναν ισχυρό σεισμό, που ενδεχομένως θα υπερέβαινε τους 7 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ. Στο εν λόγω δημοσίευμα δεν κατονομάζεται ο ειδικός επιστήμονας της ΙΑΕΑ που προέβη στις εν λόγω επισημάνσεις. Σημειώνεται ωστόσο ότι κατέθεσε την έκθεσή του στην ομάδα για την Πυρηνική Ασφάλεια και Προστασία (NSSG) της G8 που συνεδρίασε στις 3 και 4 Δεκεμβρίου 2008 στο Τόκιο. Εκεί ο ειδικός επιστήμονας υποστήριξε ότι τα μέτρα ασφαλείας των πυρηνικών εργοστασίων είχαν εξεταστεί μόνο τρεις φορές σε διάστημα 35 ετών. Και οι επιθεωρήσεις είχαν καταδείξει ότι σε κάποιες περιπτώσεις ο βασικός σχεδιασμός ασφαλείας των κτηρίων δεν ήταν κατάλληλος για την αντιμετώπιση ενός ισχυρού σεισμού, όπως εκείνου της περασμένης Παρασκευής.

Η απάντηση της ιαπωνικής κυβέρνησης στις επισημάνσεις της ΙΑΕΑ ήταν να κατασκευάσει ένα κέντρο προστασίας για περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης, ωστόσο δεν ενίσχυσε την ασφάλεια των πυρηνικών της εγκαταστάσεων.  

Το ερώτημα που εύλογα τίθεται τώρα, είναι: Αν αμφισβητείτε σήμερα η φερεγγυότητα μιας χώρας σαν την Ιαπωνία, τότε τι θα πρέπει να σκεφτούμε για την ασφάλεια, σε χώρες όπως η Βουλγαρία, η Αλβανία και η Τουρκία, καθώς και οι υπόλοιπες χώρες στη «γειτονιά» μας, οι οποίες έχουν ήδη ή φλερτάρουν με το ενδεχόμενο εγκατάστασης τέτοιων μονάδων παραγωγής ενέργειας;

Την ανησυχία τους για τη σχεδιαζόμενη κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων σε γειτονικές χώρες εκφράζουν με ερώτηση τους προς τους υπουργούς Εξωτερικών και Περιβάλλοντος οι βουλευτές του ΠαΣοΚ Κ. Καρτάλης και Μιχ. Κατρίνης:

«Η Ελληνική Κυβέρνηση, απολύτως ορθά και σε πλήρη αντίθεση με τις δηλώσεις του προηγούμενου Υπουργού Περιβάλλοντος οι οποίες χαρακτήριζαν την πυρηνική ενέργεια «πράσινη», έχει ταχθεί κατά της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια σχεδιάζεται η κατασκευή πυρηνικών εγκαταστάσεων σε γειτονικές της Ελλάδας χώρες», σημειώνεται.

Ως παραδείγματα αναφέρονται: Η Βουλγαρία η οποία σκοπεύει να συνεχίσει την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού «Μπέλενε», σε απόσταση 250 χιλιομέτρων βορειανατολικά της Σόφιας, ενώ έχει ανακοινώσει και την παράταση της ζωής του πυρηνικού αντιδραστήρα στο Κοζλοντούι έως το 2030. Η Ρουμανία, όπου η συμμετοχή της πυρηνικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος θα διπλασιαστεί, καθώς στο μοναδικό πυρηνικό σταθμό της χώρας «Τσέρνα Βόντα» θα προστεθεί ένας ακόμη αντιδραστήρας ισχύος 706 μαγαβάτ. Στη Σλοβενία, η κυβέρνηση ανήγγειλε επίσημα ότι θα αυξήσει τα αποθέματα πυρηνικής ενέργειας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και ότι στα σχέδιά της εντάσσεται η κατασκευή νέας μονάδας ισχύος 1.000 μεγαβάτ στο πυρηνικό εργοστάσιο «Κρσκο». Στην Τουρκία, που εκτός από γειτονική είναι και ιδιαίτερα σεισμογενής, ο σχεδιασμός αφορά 12 μονάδες ως το 2032. Εκπεφρασμένα σχέδια για κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων υπάρχουν στην Αλβανία, τα Σκόπια και την Κροατία.

«Εκτός της αυτής καθεαυτής επικινδυνότητας, το γεγονός ότι στις παραπάνω χώρες δεν υπάρχει παράδοση ασφαλούς διαχείρισης τόσο επικίνδυνων εγκαταστάσεων ή υπάρχει αρνητική παράδοση επεισοδίων και ατυχημάτων, δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμό», αναφέρουν οι δύο βουλευτές και ερωτούν τους αρμόδιους υπουργούς αν εξετάζει η Ελληνική Κυβέρνηση το ενδεχόμενο να ζητήσει την αυστηροποίηση του κοινοτικού κεκτημένου για την ασφαλή χρήση των πυρηνικών εγκαταστάσεων και της μεταφοράς των πυρηνικών αποβλήτων. Επίσης, θα ζητήσει η κυβέρνηση την επιθεώρηση – λ.χ. από τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας – των αντιδραστήρων που λειτουργούν στις γείτονες χώρες;

Όλα δείχνουν, πως η φυσική(;) καταστροφή στην Ιαπωνία έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου αναφορικά με τα πυρηνικά, και πιστεύω, πως αυτό θα προκαλέσει νέες ανατροπές, όχι μόνο σε ότι αφορά το ενεργειακό, αλλά επίσης σε οικονομικό, αλλά ίσως ακόμη και γεωπολιτικό επίπεδο.

 

Πληροφορίες από Deutsche Welle/TO BHMA

.

Τελευταία ενημέρωση: 16/03/2011 23:32

Προτεραιότητα στον αντιδραστήρα 3 δίνουν πλέον οι Ιάπωνες καθώς περιέχει πλουτώνιο και θεωρείται ο πιο επικίνδυνος από όλους. Το πρωί (ώρα Ελλάδας) σημειώθηκε νέα μεγάλη διαρροή ραδιενέργειας και απομακρύνθηκαν προσωρινά τα τεχνικά συνεργεία. Για κατάσταση «ουσιαστικά» εκτός ελέγχου κάνει λόγο ο ευρωπαίος Επίτροπος Ενέργειας, Γκίντερ Έτιγκερ, προκαλώντας βουτιά στα ξένα χρηματιστήρια και την αντίδραση της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας. Δραματική είναι η κατάσταση των αστέγων στις πληγείσες περιοχές λόγω του ψύχους και της έλλειψης τροφής, νερού και ηλεκτρικού. Στους 4.164 οι νεκροί και στους 7.843 οι αγνοούμενοι, σύμφωνα με τον τελευταίο επίσημο απολογισμό.

Ο πρόεδρος της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας, Γιουκίγια Αμάνο, έκανε λόγο για «πολύ ανησυχητικά γεγονότα», απέκλεισε όμως για την ώρα το ενδεχόμενο πλήρους τήξης του αντιδραστήρα 2. Ο Αμάνο ανακοίνωσε «πιθανή τήξη μέρους των καυσίμων του αντιδραστήρα 2», η οποία όμως αφορά «λιγότερο από το 5% των καυσίμων». Επίσης, προχώρησε στη δυσοίωνη ανακοίνωση ότι η χθεσινή έκρηξη ενδέχεται να προξένησε ζημιές στην κυλινδρική δεξαμενή που περιβάλλει τη βάση του αντιδραστήρα, καθώς και στο εσωτερικό κέλυφος του αντιδραστήρα.

Οι πλέον άμεσες ανησυχίες προέρχονταν ωστόσο από τον αντιδραστήρα 4. Παρόλο που ο αντιδραστήρας βρισκόταν εκτός λειτουργίας όταν το εργοστάσιο επλήγη από τον σεισμό των 9 ρίχτερ και το τσουνάμι την Παρασκευή, απαιτείτο διαρκής ψύξη προκειμένου να μην υπερθερμανθούν οι ράβδοι πυρηνικών αποβλήτων που φυλάσσονται στο ίδιο κτίριο. Πιθανολογείται ότι η καταστροφή του συστήματος ψύξης αύξησε τη θερμοκρασία του νερού μέχρι βρασμού, με αποτέλεσμα να προκληθεί έκρηξη και πυρκαγιά.

Ο κίνδυνος τώρα είναι η τήξη των πυρηνικών αποβλήτων, από την οποία θα εκλυθούν μεγάλες ποσότητες ραδιενέργειας απευθείας στην ατμόσφαιρα, όπως ανέφερε η εταιρεία Tepco, σύμφωνα με το πρακτορείο Kyodo. Τα επίπεδα ραδιενέργειας έπεσαν μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς στη δεξαμενή αποβλήτων, αλλά τα απόβλητα παραμένουν σε κατάσταση βρασμού.

Χαρακτηριστικό της κρισιμότητας της κατάστασης είναι ότι στις πυρηνικές εγκαταστάσεις εργάζονται 180 ειδικοί (αντί 50) για να ελέγξουν τους αντιδραστήρες. Όλοι απειλούνται από τη ραδιενέργεια, οι δόσεις της οποίας, στο περιβάλλον όπου εργάζονται, μπορεί να είναι θανατηφόρες.

Μολονότι οι εδικοί διεθνώς διαβεβαιώνουν ότι και στη χειρότερη εκδοχή οι καταστροφικές συνέπειες θα είναι μόνο τοπικές, αυτό δεν μας αφήνει ωστόσο αδιάφορους για τα εκατομμύρια των Ιαπώνων που ζουν αυτή τη στιγμή εφιαλτικές στιγμές.

Ας ελπίσουμε να φυσήξουν δυτικοί άνεμοι, ώστε να μεταφέρουν το ραδιεργό νέφος μακριά από κατοικημένες περιοχές, στον Ειρηνικό Ωκεανό. Πιστεύω πως αυτό είναι το μόνο στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε πλέον.

.

Γιγαντιαία κοιτάσματα πετρελαίου στη Βραζιλία

Πρόσφατα το Αιγαίο και τώρα η Βραζιλία.
«Peak oil» ή μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο πετρελαϊκό Ελντοράντο;

Η εθνική υπηρεσία πετρελαίου της Βραζιλίας ανακοίνωσε (χθές Παρασκευή) ότι ανακαλύφθηκε γιγαντιαίο κοίτασμα πετρελαίου στα ανοικτά της λατινοαμερικάνικης χώρας στον Ατλαντικό Ωκεανό. Σύμφωνα με την ANP (Agência Nacional do Petróleo, Gás Natural e Biocombustaveis), το κοίτασμα που βρίσκεται σε μεγάλο βάθος και ονομάστηκε Libra ενδέχεται να περιέχει από 3,7 ως 15 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο.

Εκτίμηση της εταιρίας Gaffney, Cline & Associates αναφέρει ότι το πιο πιθανό μέγεθος του κοιτάσματος είναι περίπου στη μέση: 7,9 δις βαρέλια. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι το κοίτασμα Λίμπρα μπορεί να περιέχει περισσότερη ποσότητα πετρελαίου από όλα τα γνωστά αποθέματα της Βραζιλίας των 14 δισεκατομμυρίων βαρελιών», ανέφερε η ANP.

Το κοίτασμα βρίσκεται περίπου 180 χλμ. από τις ακτές του Ρίου ντε Τζανέιρο, σύμφωνα με την υπηρεσία. Το εκτιμώμενο μέγεθός του είναι μεγαλύτερο από εκείνο του επίσης παράκτιου κοιτάσματος Tupi, που εκτιμάται ότι περιέχει 5 ως 8 δισεκατομμύρια βαρέλια.

Αν καταφέρει τελικά η Βραζιλία να αξιοποιήσει αυτή την νέα πηγή μαύρου χρυσού, τότε θα μιλάμε πλέον για ριζικές ανατροπές στη διεθνή οικονομική -αλλά ίσως και γεωπολιτική- σκακιέρα.

Μετά και τα τελευταία νέα από το Αιγαίο, που δημοσιεύσαμε εδώ,  εύλογα τίθεται το ερώτημα: Αν η παγκόσμια ζήτηση πετρελαίου μπορεί ενδεχομένως να καλυφτεί με τις νέες αυτές ανακαλύψεις κοιτασμάτων, τότε προς τι η μεγάλη πρεμούρα για τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη», που έχει την αφετηρία της στις ΗΠΑ του «πράσινου» Ομπάμα; Ανταποκρίνεται ο «υπερβάλλον ζήλος» -που παρουσιάζει και ο δικός μας ταξιδευτής πρωθυπουργός- σε πραγματική ανάγκη ή μήπως έχουμε κι εδώ ένα νέο σκάνδαλο, παρόμοιο με τα «εμβόλια» του Ντόναλντ Ράμσφελντ ή το κλιματολογικό πρόβλημα του Αλ Γκορ; 

.

Τελειώνουν τα αποθέματα πετρελαίου;

«Οι συνέπειες για τις κοινωνίες που έχουν στηριχθεί σε μεγάλο βαθμό στο φθηνό πετρέλαιο θα είναι σημαντικές.»

Με αφορμή το σχόλιο ενός αναγνώστη, αποφάσισα να γράψω κάποια πράγματα σχετικά με ένα πρόβλημα που σχετίζεται με το πετρέλαιο και που οι διαστάσεις του μπορεί να έχουν άμεση σχέση με τα όσα βιώνει η διεθνής κοινότητα τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για το λεγόμενο «peak-oil», που σημαίνει Κορύφωση Πετρελαίου και αφορά το πρόβλημα της εξάντλησης του ενεργειακού αποθέματος, ή ακριβέστερα την κορύφωση της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου.

Η θεωρία «peak oil» διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον γεωλόγο Μάριον Κινγκ Χάμπερτ (M. K. Hubbert), ο οποίος, το 1956, προέβη στην εκτίμηση ότι η παραγωγή πετρελαίου στις ΗΠΑ θα αγγίξει το σημείο κορύφωσής της μεταξύ 1965 και 1970 και έπειτα θα ακολουθούσε πτωτική καμπύλη, γνωστή τώρα ως η καμπύλη του Χάμπερτ.

Από τότε η πετρελαιοβιομηχανία και οι πολιτικοί υποστηρικτές της, κάνουν ό,τι μπορούν για να «υποβαθμίσουν» το μήνυμα ότι το πετρέλαιο είναι μια περιορισμένη πηγή και ότι θα εξαντληθεί κάποια μέρα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα η θεωρία αυτή αντιμετωπιζόταν ως περιθωριακή θεωρία, καθώς περίεργες πρόωρες δηλώσεις και ανακριβείς εκτιμήσεις έπληξαν την αξιοπιστία της.

Το πετρέλαιο αποτελεί μια πεπερασμένη, μη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, η οποία έδωσε ιδιαίτερη ώθηση στην οικονομική και πληθυσμιακή ανάπτυξη τα τελευταία 150 χρόνια.

Ο ρυθμός της παραγωγής του πετρελαίου, δηλαδή της εξόρυξης και διύλισης  ήταν συνεχώς αυξανόμενος κατά τα περισσότερα από τα έτη του τελευταίου αιώνα. Από τη στιγμή που έχουμε χρησιμοποιήσει περίπου το μισό των συνολικών αποθεμάτων, ο ρυθμός παραγωγής πετρελαίου είναι πιθανότερο να σταματήσει να αυξάνεται και να εισέρχεται σε φάση μόνιμης μείωσης, εξ ου και ο όρος “peak”.

Τελειώνει το πετρέλαιο;

O όρος «peak oil» δεν σημαίνει όμως την εξάντληση του πετρελαίου, αλλά την εξάντληση του φθηνού πετρελαίου. Οι συνέπειες για τις κοινωνίες που έχουν στηριχθεί σε μεγάλο βαθμό στο φθηνό πετρέλαιο θα είναι σημαντικές. Χωρίς σημαντικά επιτυχημένη πολιτισμική αλλαγή, οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις θα είναι αναπόφευκτες.

Οι πετρελαϊκές εταιρείες, πολύ φυσικά, έχουν εξορύξει το πετρέλαιο που ήταν εύκολο και οικονομικό να εξορυχτεί. Αυτά το πετρέλαιο βρίσκονταν στο έδαφος και σχετικά κοντά στην επιφάνεια και ήταν χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο, γεγονός που έκανε εύκολη τη διύλιση του. Το πετρέλαιο που έχει εναπομείνει είναι πολύ πιθανόν να βρίσκεται σε απόμακρες περιοχές, μακριά από τις αγορές, σε μικρά ή χαμηλής ποιότητας πεδία και για αυτό απαιτούνται περισσότερα χρήματα και ενέργεια για την εξόρυξη και διύλισή του. Επιπλέον, όλα τα πετρελαϊκά πεδία φθάνουν κάποια στιγμή στο σημείο όπου η περαιτέρω εκμετάλλευσή τους δεν είναι ενεργειακά και οικονομικά βιώσιμη. Αν δηλαδή απαιτείται η δαπάνη ενός βαρελιού πετρελαίου για την εξόρυξη ενός βαρελιού πετρελαίου, τότε η περαιτέρω εξόρυξη δεν έχει νόημα, ανεξάρτητα από την τιμή του πετρελαίου.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, είτε τελειώνει το φτηνό πετρέλαιο είτε όχι, αυτό που παραμένει γεγονός είναι πως ο «μαύρος χρυσός» εξακολουθεί να παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στις διεθνής εξελίξεις. Ταυτόχρονα, έχουμε σήμερα ένα οικολογικό ατύχημα στον Κόλπο του Μεξικού, όπου εκ. τόνοι πετρελαίου χύνονται στην θάλασσα και τα διεθνή ΜΜΕ προσπαθούν να υποβαθμίσουν το γεγονός. Οι συνέπειες που έχει αυτή η καταστροφή θα μας καταδικάσει σίγουρα τα επόμενα χρόνια…

Πληροφορίες από: peakoil.com, energybulletin.net και theoildrum.com, bioenergynews, ταινία Collapse.

.

Goldman Sachs: Δημόσιος κίνδυνος ή αποδιοπομπαίος τράγος;

Πολύ οφθαλμοφανής ο «ρόλος» του κακού που υποδύεται για να είναι ο μόνος ένοχος.

Υπό τον τίτλο «Goldman Sachs, η τράπεζα υπ’ αριθμόν ένα δημόσιος κίνδυνος» η σημερινή LE MONDE δημοσιεύει ανάλυση που υπογράφει ο Marc Roche σχετικά με τους λόγους για τους οποίους η Goldman Sachs συγκεντρώνει σήμερα τα επικριτικά σχόλια όλων.

«Ο νέος τσάρος της οικονομίας στη Νιγηρία, Olusegun Aganga (…) ο πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας, Mario Draghi, υποψήφιος για τη θέση του επί κεφαλής της ΕΚΤ (…) η ευρωζώνη συμφωνεί επί της παροχής βοήθειας προς τον έλληνα ασθενή (…) σε αυτά τα τρία θέματα της επικαιρότητας υπάρχει ένα κοινό σημείο, το οποίο ακούει στο όνομα Goldman Sachs».

«Οι δύο πρώτοι συμμετείχαν στην ιεραρχία της θυγατρικής της αμερικανικής τράπεζας στο Λονδίνο, η οποία ήταν εκείνη που «βοήθησε την Ελλάδα να εξωραΐσει τα στοιχεία της, επισπεύδοντας την κρίση του ευρώ.

Στα μάτια των ΜΜΕ και των πολιτικών ανδρών στην Ευρώπη, η Goldman Sachs (…) είναι περισσότερο από ποτέ ο υπ’ αριθμόν ένα δημόσιος κίνδυνος» σημειώνει το δημοσίευμα, εξηγώντας, εν συνεχεία, για ποιούς λίγους υπάρχει αυτή η «απέχθεια» και το «μίσος» για τον αμερικανικό τραπεζικό κολοσσό. 



Πρώτον, διότι η Goldman Sachs βγήκε από την κρίση αποκομίζοντας τεράστια κέρδη και επιδεικνύοντας «αλαζονεία» και «διαλείπουσα επαγγελματική ηθική». 


Δεύτερον, διότι για τους επικριτές της ενσαρκώνει την «πιο απαράδεκτη μορφή του καπιταλισμού», καθώς πίσω από το ιστορικό δραστηριοποίησής της κρύβεται μία «τεράστια μηχανή που εκκολάπτει την κερδοσκοπία», στο πλαίσιο της οποίας η σύγκρουση συμφερόντων είναι συνυφασμένη με κάθε είδους παρεχόμενη χρηματοπιστωτική υπηρεσία. 


Τρίτον, διότι η εξουσία της στηρίζεται σε ένα «άνευ προηγουμένου» σύστημα πολιτικής επιρροής τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ευρώπη. 


Τέταρτον, διότι η Goldman Sachs «δεν έπαιξε το παιχνίδι» μετά την εισοδό της στο Χρηματιστήριο το 1999, αρνούμενη τους κανόνες για πλήρη διαφάνεια και ενημέρωση. 


Τέλος, η Goldman Sachs για λόγους που σχετίζονται με την ιστορία της ίδρυσής της συγκεντρώνει ακόμη και σήμερα μία μερίδα κριτικής που έχει και αντι-σημιτικά χαρακτηριστικά, παρ’ όλο που τα δεδομένα δεν είναι τα ίδια με ό,τι ίσχυε έως το 1945, όταν στη Wall Street επικρατούσε ένας σαφής «θρησκευτικός διαχωρισμός» μεταξύ εβραϊκών και προτεσταντικών τραπεζών. 



Για όλους αυτούς τους λόγους και ακόμη τόσους «έναντι μίας τέτοιας εχθρότητας, οι υπερασπιστές της Goldman Sachs δεν μπορούν παρά να είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμω» σχολιάζει ο δημοσιογράφος. 

Στον αντίποδα των επικρίσεων, παραθέτει στη συνέχεια τρία στοιχεία που αποτελούν «ολοφάνερη πραγματικότητα»: 


Πρώτον: κατά τη διάρκεια της κρίσης η Goldman Sachs συνέχισε να διασφαλίζει τη ρευστότητα των χρηματαγορών προκειμένου να αποφευχθεί η κατάρρευσή τους. 


Δεύτερον: «η Ελλάδα ενορχήστρωσε τα τεχνάσματα με τα λογιστικά της στοιχεία και όχι η τράπεζα» ανεξάρτητα με τα όσα δήλωσε στις 23 Φεβρουάριου ο πρόεδρος της Goldman Sachs USA, αναγνωρίζοντας ότι θα μπορούσε να έχει υπάρξει περισσότερη διαφάνεια. 


Τρίτον: η «λατρεία της αξιοκρατίας» που θέτει υπό έλεγχο τα «υπερμεγέθη εγώ» χάριν της συλλογικής κουλτούρας παραμένει πλεονέκτημα στη νέα χρηματοπιστωτική κατάσταση. 



«Η Goldman Sachs παρουσιάζεται σήμερα ως μία επιχείρηση υπό καθεστώς αποδιοπομπαίου τράγου σε όλα τα πεδία» διότι υπάρχει πάντοτε αυτό το στοιχείο «θυματικού μηχανισμού», όπου όλη η ανθρώπινη κοινότητα συσπειρώνεται εναντίον ενός και μόνο ατόμου. 



Εν κατακλείδι, «εάν η Goldman Sachs δεν υπήρχε, θα την είχαμε εφεύρει ή κάπως έτσι» – καταλήγει χαρακτηριστικά η ανάλυση.

Πηγή

.

Σχόλιο:

Μια ακόμη χαρακτηριστική περίπτωση προπετάσματος καπνού για την αλλοίωση της πραγματικής εικόνας των πραγμάτων.  Ευτυχώς που οι έμπειροι ερευνητές γνωρίζουν να ξεχωρίζουν τις αλήθειες πίσω από την παραπληροφόρηση. Οι πραγματικοί ένοχοι και για την διεθνή αλλά και την ελληνική οικονομική κρίση, γνωρίζουν πολύ καλά την τεχνική του «καμουφλάζ»!

.

«Το Χρυσό Κλουβί» του Ιράν

Τα πυρηνικά μονοπωλούν το ενδιαφέρον σχετικά με το Ιράν και  παραβλέπεται το ποιο σημαντικό που είναι η σκληρή καταπίεση του λαού.

Ως δέντρο που κρύβει το δάσος των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, χαρακτήρισε η βραβευμένη με το νόμπελ Ειρήνης Σιρίν Εμπαντί, το θέμα των πυρηνικών, που επισείει η Δύση.

«Εδώ και πολλά χρόνια, το ζήτημα των πυρηνικών έχει γίνει το μόνο θέμα για το οποίο μιλούν στο εξωτερικό, όμως είναι το δέντρο που κρύβει το δάσος, το δάσος που είναι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν», δήλωσε συγκεκριμένα, η Εμπαντί, που ζει επί χρόνια εξόριστη στο Λονδίνο.

«Το Ιράν κατέχει δύο θλιβερές επιδόσεις, εκείνης που αφορά τον αριθμό των φυλακισμένων δημοσιογράφων και της άλλης που σχετίζεται με τις εκτελέσεις ανηλίκων», τόνισε η Ιρανή νομπελίστρια στη διάρκεια διάλεξής της στη Γαλλία, επ’ ευκαιρία της κυκλοφορίας του βιβλίου της «Το Χρυσό Κλουβί», που αποτελεί μία αλληγορία για τη σημερινή κοινωνία στο Ιράν. Η ποινική υπευθυνότητα στο Ιράν είναι τα 9 χρόνια για τα κορίτσια και τα 15 για τα αγόρια, υπογράμμισε χαρακτηριστικά η ίδια.

Αναφορικά με το κίνημα διαμαρτυρίας που γεννήθηκε μετά τις αμφιλεγόμενες εκλογές του προηγούμενου Ιουνίου στην χώρα, η διάσημη Ιρανή υποστήριξε πως «το κίνημα διαμαρτυρίας κατά της κυβέρνησης είναι ένα δημοκρατικό κίνημα, με διαφορετικές τάσεις. Κοινός παρονομαστής τους είναι η δημοκρατία και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ορισμένοι πιστεύουν στην ανάγκη μεταρρύθμισης του Συντάγματος, άλλοι όχι», πρόσθεσε η ίδια. «Πιστεύω πως μία αυστηρή εφαρμογή του Συντάγματος θα μας επέτρεπε να κάνουμε ένα βήμα εμπρός, προς την κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού», τόνισε η ίδια, προσθέτοντας πως η ίδια δεν θα δίσταζε να επιστρέψει στο Ιράν εάν ήταν αναγκαίο, αλλά πρόσθεσε πως σήμερα «είναι πιο χρήσιμη εδώ» παρά μέσα στη χώρα της.

Σχολιάζοντας δε το ρόλο που θα έπρεπε να έχει η Δύση στον αγώνα για το σεβασμό τον δικαιωμάτων στο Ιράν, η Εμπαντί τόνισε πως η μεγαλύτερη υποστήριξη που αναμένει η χώρα της είναι η ηθική στήριξη. Όσον αφορά τις διεθνείς κυρώσεις κατά του Ιράν τάχθηκε κατά των οικονομικών κυρώσεων που επιβαρύνουν τον ιρανικό λαό, αλλά δήλωσε πως «συντάσσεται συνάμα με την απαγόρευση των συναλλαγών με το εξωτερικό, που συμβάλλουν στην καταπίεση του λαού».

Πηγή: tvxs.gr

.

Μια σύντομη ματιά στους εξοπλισμούς

Κούρσες εξοπλισμών και φτωχά κράτη πάνε μαζί. Οι αγορές μαχητικών αεροσκαφών αντιστοιχούν στο 27% των εξοπλιστικών προγραμμάτων

Σε κούρσα εξοπλισμών επιδόθηκαν την τελευταία πενταετία πολλές φτωχές χώρες, όπου τα χρήματα που δόθηκαν για την αγορά όπλων (και κυρίως μαχητικών αεροσκαφών) θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιηθεί για καλύτερους σκοπούς, υποστηρίζει το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη (SIPRI) που εδρεύει στη Στοκχόλμη.

Στην ετήσια έκθεσή του για το εμπόριο όπλων, που αφορά την περίοδο 2005-9, το Ινστιτούτο σημειώνει ότι σε διεθνές επίπεδο οι πωλήσεις όπλων αυξήθηκαν κατά 22% σε σχέση με την πενταετία 2000-2004. Τα μαχητικά αεροσκάφη αντιπροσωπεύουν το 27% του συνόλου του εξοπλισμού που αγοράστηκε.

«Οι παραγγελίες και οι παραδόσεις αυτών των εν δυνάμει αποσταθεροποιητικών όπλων οδήγησαν σε μια κούρσα εξοπλισμών σε περιοχές όπου βασιλεύει η ένταση: στη Μέση Ανατολή, τη βόρεια Αφρική, τη νότια Αμερική, τη νότια και τη νοτιοανατολική Ασία» τονίζει το SIPRI.

Ο Πολ Χόλτομ, υπεύθυνος για την έρευνα, σχολιάζει ότι τα τελευταία πέντε χρόνια «κράτη πλούσια σε φυσικούς πόρους αγόρασαν σημαντικές ποσότητες μαχητικών αεροσκαφών σε υψηλές τιμές. Οι γειτονικές χώρες αντέδρασαν σε αυτές τις αγορές δίνοντας με τη σειρά τους δικές τους παραγγελίες».

Στη Νότια Αμερική, σε σχέση με τις αρχές της χιλιετίας, οι πωλήσεις όπλων ήταν αυξημένες κατά 150%. Στη Νοτιοανατολική Ασία μετά το 2000 παρατηρείται εντυπωσιακή αύξηση στις εισαγωγές όπλων: +722% στη Μαλαισία, +146% στη Σιγκαπούρη και +84% στην Ινδονησία.

Οι ΗΠΑ παραμένουν η χώρα με τις μεγαλύτερες εξαγωγές όπλων, αφού καλύπτουν το 30% του παγκοσμίου συνόλου. Τα αμερικανικά όπλα προορίζονται κυρίως για τη Μέση Ανατολή (36%) και για την περιοχή της Ασίας-Ωκεανίας (39%). Τα μαχητικά αεροσκάφη αποτέλεσαν το 40% των πωλήσεων ρωσικών συμβατικών όπλων και το 30% των αμερικανικών.

4,3% του ΑΕΠ της Ελλάδας για εξοπλιστικά προγράμματα

Στα πρωτοσέλιδα των γερμανικών εφημερίδων διαβάζουμε «Η Γερμανία διπλασίασε τις εξαγωγές όπλων». Και στη διαδικτυακή Neue Rheinische Zeitung δημοσιεύεται ανάλυση του Έμπερχαρντ Ρόντχολτς με τίτλο «Business as usual – Οι εξοπλιστικές μπίζνες με την Ελλάδα συνεχίζονται»:

«Δύο δισεκατομμύρια για οπλικά συστήματα και όπλα εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης που περνάει η χώρα…» «Ο βασικός προμηθευτής ένθεν και ένθεν του Αιγαίου είναι γνωστός: εκτός των ΗΠΑ είναι η Γερμανία, ο πρωταθλητής της ΕΕ στη βιομηχανία όπλων. Γεγονός που βρίσκει σωστό και το συνδικάτο του Μετάλλου και διαμαρτύρεται, μόνον όταν, όπως συνέβη πρόσφατα, ακυρώνεται έστω και μια παραγγελία για τον όμιλο Eurofighter.

Γι’ αυτό και δεν διαμαρτυρήθηκε όταν ο Γερμανός υπΕξ Γκ. Βεστερβέλε υπενθύμισε στην Αθήνα ότι ήθελε να αγοράσει 60 πανάκριβα μαχητικά…Όποιος αναρωτιέται γιατί η ΕΕ δεν πιέζει κατηγορηματικά και ξεκάθαρα την υποψήφια προς ένταξη Τουρκία και την Ελλάδα, τον εταίρο της στο ΝΑΤΟ, να προσφύγουν για το Αιγαίο στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ενδέχεται να αντιληφθεί το γιατί, εάν ρίξει μια ματιά στις εξαγωγές οπλικών συστημάτων. Γύρω στο 4,3 του ΑΕΠ δίνει ακόμη η Ελλάδα για όπλα. 4 δισεκατομμύρια ευρώ επενδύονται ετησίως για εισαγωγές στρατιωτικού εξοπλισμού, πρόκειται για γιγαντιαίες δαπάνες αποθεμάτων. Πάνω από 1140 άρματα μάχης διαθέτει ο ελληνικός στρατός. Εξ αυτών με εξαίρεση τα 390  Μ48 Patton όλα τα άλλα είναι Λέοπαρντ: 750 τον αριθμό. Σχεδόν διπλάσια, από όσα διαθέτει η ίδια η Γερμανία.»

Πηγή: In.gr/Deutsche Welle

Σχόλιο:

.

Σε μια χρονική περίοδο όπου οι μεγάλες δυνάμεις διαθέτουν μυστικά όπλα υψηλής τεχνολογίας,  ικανά να καταστρέψουν τον πλανήτη όχι μία αλλά πολλές φορές, η βιομηχανία παραγωγής συμβατικών οπλικών συστημάτων αντί να υποχωρεί, αντίθετα ανθεί. Το εμπόριο όπλων, η πορνεία και τα ναρκωτικά, είναι γνωστό, πως αποτελούν τις κυριότερες πηγές πλουτισμού, σε διεθνές επίπεδο και σίγουρα δεν είναι το οργανωμένο έγκλημα ο μόνος «εισοδηματίας». Υπάρχουν σωρεία αποδείξεων, πως οι τελευταίοι είναι απλά «ψιλικατζήδες»… Οι «μεγαλέμποροι», είναι κράτη όπως η Αμερική, Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία και εσχάτως έχουν μπει στο «κλαμπ» και η Κίνα, η Ινδία καθώς και η Νότια Αφρική.  Τα φτωχότερα κράτη, μπλεγμένα στα δίχτυα της οικονομικής εξάρτησης και της ανασφάλειας, απλά πληρώνουν, βουλιάζοντας όλο και ποιο βαθιά…

.

Βλέπε επίσης:

• Διαχρονική αξία το εμπόριο όπλων (Le Monde)
• Επικίνδυνα ανεξέλεγκτο το εμπόριο όπλων παγκοσμίως 
• Η Γερμανία διπλασίασε τις εξαγωγές όπλων
• Τουρκία και Ελλάδα οι καλύτεροι πελάτες της Γερμανίας

.

H Γερμανία ζητά συγνώμη από τους Έλληνες

Απότομη στροφή παρατηρείται στην Ευρώπη σε σχέση με την Ελλάδα. Οι «σαύρες» τραβήχτηκαν πίσω στα λαγούμια τους.

Όπως πληροφορούμαστε από το Deutsche Welle ο πρόεδρος του γερμανικού κοινοβουλίου Νόρμπερτ Λάμερτ, ζητά συγγνώμη για την υπεροψία κάποιων γερμανικών δημοσιευμάτων.

Σε επιστολή του προς τον Έλληνα ομόλογό του Φίλιππο Πετσάλνικο, ο κ. Λάμερτ επικρίνει με ασυνήθιστα σαφή τρόπο κακόβουλα δημοσιεύματα του γερμανικού τύπου, ζητώντας συγγνώμη για την υπεροψία κάποιων σχολίων. Παράλληλα, δηλώνει εντυπωσιασμένος από τη σοβαρότητα και το θάρρος, με το οποίο η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να επιλύσει συσσωρευμένα προβλήματα. Ο πρόεδρος του Bundestag αναφέρθηκε στο εύρος του σταθεροποιητικού προγράμματος της Ελλάδας και στα χρήματα που πρέπει να εξοικονομηθούν. «Ορισμένα προκλητικά σχόλια γερμανικών ΜΜΕ δεν θα είχαν γραφτεί, ούτε θα είχαν διατυπωθεί ορισμένες απαιτήσεις Γερμανών πολιτικών για αλλαγή πλεύσης, εάν επιβάλλονταν ανάλογα μέτρα περικοπών της τάξης των  50 δισ. ευρώ στους Γερμανούς ψηφοφόρους με το δεκαπλάσιο ΑΕΠ».

Ο κ. Λάμερτ επισημαίνει ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δεν ζήτησε οικονομική βοήθεια κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Βερολίνο και ταυτόχρονα επιβεβαιώνει την πολιτική υποστήριξη της Γερμανίας προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι κερδοσκόποι. Υπογραμμίζοντας τους κινδύνους που εγκυμονούν τα κερδοσκοπικά παιγνίδια, ο πρόεδρος του γερμανικού κοινοβουλίου τάχθηκε υπέρ της απαγόρευσής τους.

Στο μεταξύ, σε πολύ καλό κλίμα για τις προοπτικές θετικής εξόδου από την κρίση που διανύει η Ελλάδα πραγματοποιήθηκε χθες στο Στρασβούργο η εβδομαδιαία τακτική συνεδρίαση της Κομισιόν.

Ο εισηγητής επίτροπος, αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις, Όλι Ρεν, αναφερόμενος στο ελληνικό πρόβλημα ενόψει της συζήτησης που θα γίνει τη προσεχή Δευτέρα και Τρίτη στο Γιούρογκρουπ και στο ΕΚΟΦΙΝ επαίνεσε την αποφασιστικότητα της ελληνικής κυβέρνησης να λάβει τα κατάλληλα μέτρα (βλέπε εδώ), θεωρώντας ο ίδιος ότι θα επαρκέσουν για τη μείωση των ελλειμμάτων εφέτος στο 8.7% του ΑΕΠ. Επίσης, είπε ότι από τις επαφές του στην Αθήνα έχει σχηματίσει την πεποίθηση πως η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη τώρα να προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς στην αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων της οικονομίας της χώρας.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Γιατί μου δίνουν εμένα την αίσθηση σκηνοθετημένου σεναρίου έντασης, με σκοπό την ανάδειξη του «Γιωργάκη» σε διεθνή ηγετική φιγούρα, σε πολιτικό «πρότυπο»;

Τα γεγονότα, τα οποία τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, θα μας αποκαλύψουν πιστεύω σύντομα την αλήθεια!

Δεν υπάρχει πάντως καμιά αμφιβολία πως το Αγγλοσαξονικό Σύστημα έχει καταφέρει να επιστρατεύσει, για τους κυβερνητικούς θώκους, διεθνώς, τους ανθρώπους της New Αge, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

.

Update (13/03/10):

Γερμανός δημοσιογράφος του γερμανικού περιοδικού STERN αναγκάζετε να ανακαλέσει τα όσα δυσφημιστικά είχε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο του για τους Έλληνες, με νέο άρθρο, και μάλιστα ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.

..