Ερμηνεύοντας την Τουρκική επιθετικότητα

Όταν οι πεινασμένοι λύκοι αλυχτούν…

Επαναφέρω σήμερα εδώ ένα παλαιότερο άρθρο, και το κάνω αυτό για δεύτερη φορά, για να δώσω έτσι την ευκαιρία στην «αναδυόμενη» γενιά να διακρίνει, ίσως, την υποκρισία της πολιτικής. Το κάνω αυτό γιατί έχω φτάσει να πιστεύω πως οι νέοι άνθρωποι σήμερα είναι πολύ ποιο σοβαροί και πολύ ποιο υπεύθυνοι από την δική μας γενιά που ζήσαμε ως νέοι την πολυτάραχη εποχή του /60 και του /70. Το κάνω για να βοηθήσω του νέους ανθρώπους που πρόσφατα έχουν αρχίσει να προβληματίζονται για αυτά που συμβαίνουν έξω από την μέχρι πρότινος καθημερινότητά τους, να διακρίνουν, πως οι παραδοξότητες του σήμερα δεν αποτελούν καινοτομία αλλά είναι συνέχεια του χθες.

Το άρθρο για το οποίο γίνεται λόγος είχε γραφτεί στις αρχές του 2009, δηλαδή πριν 10 περίπου χρόνια -πολύ πριν αρχίσει να εμφανίζεται το λεγόμενο «καθεστώς Ερντογάν»- και εξακολουθεί να είναι όμως και σήμερα επίκαιρο. Στην αναδημοσίευση, δύο χρόνια μετά,  έγραφα:

«Σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα… Τότε, στα πράγματα ήταν «η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος»: η Νέα Δημοκρατία… Το άλλο μέλος του διπολικού μηχανισμού που λυμαίνεται τη χώρα μας τα τελευταία 30-40 χρόνια, δηλαδή ο δικομματισμός. Τι έχει αλλάξει με το ΠΑΣΟΚ; Βελτιώθηκε η θέση της Ελλάδας γεωπολιτικά; Μειώθηκε η επιθετικότητα της «γείτονος»;  Σήμερα αναδημοσιεύω αυτό το άρθρο διότι είχα προσπαθήσει τότε να βοηθήσω ώστε να δούμε το ζήτημα από μια διαφορετική σκοπιά. Μέσα από αυτό το άρθρο βγαίνουν κάποιες προτάσεις, που αν είχαν από τότε εισακουστεί θα μιλούσαμε σήμερα από μια τελείως διαφορετική θέση. Έτσι τουλάχιστον πιστεύω εγώ… Διαβάστε το άρθρο και κρίνετε μόνοι σας:

Το γερμανικό φαινόμενο

 

Ο χειρότερος εφιάλτης της ανθρωπότητας αναβιώνει φορώντας αυτή τη φορά όχι μπότες αλλά λευκά κολάρα.

Έχω γράψει πολλές φορές και ίσως είμαι ένας από τους λίγους που τόλμησαν στη σύγχρονη εποχή να αντιπαρατεθούν δημόσια με τη μάστιγα αυτή που ονομάζεται «γερμανικό φαινόμενο». Ο όρος αυτός ίσως να μην έχει ξανακουστεί αλλά εγώ πιστεύω πως είναι κατάλληλος για να διακριθεί πραγματικά ως τέτοιο, δηλαδή ως «φαινόμενο», διότι αποτελεί πράγματι μια παγκόσμια πρωτοτυπία, ένα αρνητικό μοντέλο το οποίο θα πρέπει να εντοπιστεί, να εξεταστεί ως τέτοιο και να αντιμετωπιστεί παραδειγματικά.

Όταν κάποιος τοποθετείται αρνητικά για μια χώρα, για έναν ολόκληρο λαό, θα μπορούσαν εύκολα να του αποδοθούν διάφορα …κοσμητικά επίθετα, όπως  σοβινιστής, ρατσιστής, εθνικιστής κ.ά., και γι αυτό επέλεξα αυτόν τον όρο.

Η agenda 2030 του ΟΗΕ και ο ρόλος της θρησκείας – Μέρος Β’

Κάθε θρησκευτικό σχήμα αποτελεί μία οργάνωση, με συγκεκριμένη δομή, ιεραρχία και στόχο

Προτού προχωρήσω στο δεύτερο μέρος αυτής της ανάλυσης θα ήθελα να κάνω πρώτα μια διευκρίνιση, απαντώντας κυρίως σε κάποιους σχολιαστές στο πρώτο μέρος (από την αναδημοσίευση στο http://www.olympia.gr) που δείχνουν να παρερμήνευσαν τα γραφόμενα θεωρώντας τα ως προσβλητικά για τα θρησκευτικά τους πιστεύω. Θα έλεγα πως η αντίδραση αυτή δείχνει μάλλον θρησκευτικό φανατισμό παρά πραγματική πίστη και αυτό αυτόματα παραπέμπει σε περιπτώσεις φονταμενταλισμού, οι οποίες γνωρίζουμε που οδηγούν. Θα σύστηνα λοιπόν μια ποιο προσεκτική ανάγνωση, διότι ο φανατισμός φανερώνει έλλειψη αντικειμενικής γνώσης και προπάντων ΈΛΕΙΨΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, διότι, σύμφωνα με τα λεξικά, ο φανατισμός «αντιμάχεται την ελευθερία της σκέψης». Λίγο περισσότερο μετριοπάθεια λοιπόν δεν βλάπτει.

Και για να μην έχουμε και στη συνέχεια παρόμοιες αντιδράσεις, τονίζω, πως όσα θα γραφτούν δεν αποσκοπούν στην αποδόμηση της πίστης οποιουδήποτε, διότι δεν είναι δογματικά αλλά αποτελούν καρπό συστηματικής έρευνας με ειλικρινή κίνητρα και αγαθές προθέσεις. Τονίζω επίσης, και όσοι παρακολουθούν αυτόν τον ιστότοπο μπορούν να το διαβεβαιώσουν, πως δεν θα επιτρέψω να περάσει τίποτα μέσα από όσα γράφονται χωρίς να έχει «φιλτραριστεί» δεόντως.

Η agenda 2030 του ΟΗΕ και ο ρόλος της θρησκείας – Μέρος Α’

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων φεύγει από την λίστα τον «θεωριών συνωμοσίας» και εντάσσεται πλέον επίσημα στα ιστορικά γεγονότα.

Καθώς το Post 2015 – Agenda 2030 στον ΟΗΕ φτάνει προς το αποκορύφωμά του και αφού όσα είχαμε επισημάνει εδώ και χρόνια από εδώ μέσα, σχετικά με την επικείμενη Νέα Τάξη Πραγμάτων, αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά, ας κάνουμε μια χρήσιμη ανάλυση που θα μας βοηθήσει να «διαβάσουμε» καλύτερα τα όσα συμβαίνουν και όσα πρόκειται σύντομα να ακολουθήσουν.

Επειδή οι εξελίξεις παρουσιάζονται πολύ στρογγυλοποιημένες από τα συστημικά ΜΜΕ, είναι δυνατό να εγκαθιδρυθεί η λεγόμενη ΝΤΠ και ο απλός κόσμος να μην έχει αντιληφθεί απολύτως τίποτα. Εδώ βρισκόμαστε μπροστά στην ολική ανατροπή του κόσμου όπως τον γνωρίζαμε, όπως μας παραδόθηκε, και «αυτοί» επιχειρούν να μας σερβίρουν αυτήν την ανατροπή ως πανάκεια και να εμφανιστούν οι ίδιοι ως ευεργέτες, ως Μεσσίες… Δεν είναι διόλου τυχαίο, που στο όλο αυτό σώου έχει επιστρατευτεί και ο Πάπας, μιας και η όλη αυτή κίνηση δεν είναι τόσο ορθολογική, όπως θέλει να εμφανίζεται, αλλά εμπεριέχει στον πυρήνα της και τον πνευματικό παράγοντα, αν και θα πρέπει να πούμε μάλλον τον …πνευματιστικό.

Ο αγώνας δρόμου για την παγκόσμια κυριαρχία φτάνει στο αποκορύφωμά του!

Τα γεγονότα έρχονται να ανατρέψουν την εικονική πραγματικότητα.

Όσοι πιστεύουν πως η Γερμανίδα Καγκελάριος καθώς και ο «πολύς» κύριος  Schäuble, εξυπηρετούν καθαρά γερμανικά συμφέροντα, είναι γελασμένοι. Για τα συγκεκριμένα άτομα μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε, πως δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από απλά υποχείρια της ΝΤΠ και πως η «περίεργη» στάση τους είναι προσχεδιασμένη, για να οδηγήσει σε έναν στόχο: την απαξίωση των εθνικών συνόρων και την κατάργηση των εθνών/κρατών. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα και να δεσμευτούν μόνιμα όλα τα κράτη/μέλη της Ε.Ε. προτού εμφανιστούν οι διεκδικητές των δικαιωμάτων του Γερμανικού Ράιχ (βλέπε εδώ), οι οποίοι δρουν προς στιγμή ακόμα παρασκηνιακά.

Η οικονομική κρίση, η οποία έχει αγγίξει μοιραία και τους πειθαρχημένους Γερμανούς -όσο και να προσπαθούν αυτό να το καλύψουν με την φούσκα της δήθεν ανάπτυξης- έχει κάνει τον γερμανικό λαό να «ψάχνεται» και αυτό είναι για την ΝΤΠ πολύ επικίνδυνο, διότι δεν είναι δύσκολο να ανακαλυφτεί η απάτη του εικονικού (και στην ουσία ανύπαρκτου) Γερμανικού κράτους (Ομοσπονδιακή Δημοκρατία). Μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει στο μεταξύ ξυπνήσει, πράγμα το οποίο επιβάλει άμεση αντίδραση από αυτούς οι οποίοι θέλουν να τους κρατούν σε «χειμερία νάρκη». Δεν είναι λίγοι αυτοί στη Γερμανία που ζητούν σήμερα έξοδο από το Ευρώ και επιστροφή στο Μάρκο, αυτό προσπαθούν τα ελεγχόμενα ΜΜΕ να το αποσιωπήσουν, αλλά το internet είναι ακόμα ανεξέλεγκτο και κοντεύει να τους χαλάσει την δουλειά, γι αυτό βιάζονται επίσης να περάσουν δια της πλαγίας οδού το περιβόητο ACTA.

Σχετικά τώρα με την Ελλάδα, ο στόχος είναι να λειτουργήσει ως «μοντέλο εθελούσιας παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας», για να υπάρξει έτσι ένα προηγούμενο, το οποίο θα εφαρμοστεί έτσι και σε όλα τα υπόλοιπα κράτη/μέλη. Μια ομοσπονδοποίηση δηλαδή, σύμφωνα με το μοντέλο της Ομοσπονδιακής Γερμανίας (βλέπε εδώ).

Αυτό εξηγεί και το πολύ άκομψο παιχνίδι που παίχτηκε από τον άλλο φανατικό νεοταξίτη, τον πρώην πρωθυπουργό ΓΑΠ και την φουτουριστική ομάδα του, που φρόντισαν με τον πλέον άγαρμπο τρόπο να ισοπεδώσουν την χώρα μας και να την οδηγήσουν με συνοπτικές διαδικασίες στην αγκαλιά των αφεντικών τους. Ο μόνος τρόπος για να πετύχουν αυτόν τον στόχο, την εθελούσια παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, ήταν μόνο ένας: Η πλήρης οικονομική κατάρρευση. Μια μέθοδος τόσο αποτελεσματική, όσο ήταν σε άλλες εποχές η πολιορκία.

Τι σημαίνει άρα αυτό;

Σημαίνει απλά, ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου.

Το ερώτημα όμως είναι: Ποιος έχει κηρύξει αυτόν τον Πόλεμο;

Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Το πόλεμο κήρυξαν, αυτοί που επιδιώκουν να διασφαλίσουν τον παγκόσμιο έλεγχο. Οι ενορχηστρωτές της Νέα Τάξης Πραγμάτων.

Τα πράγματα έχουν κάπως περιπλεχθεί όμως, λόγω της Γερμανίας, διότι η προπαγάνδα των τελευταίων χρόνων έχει καταφέρει να περάσει το μήνυμα της δήθεν αναβίωσης ενός 4^ου Ράιχ, παρουσιάζοντας την Ομοσπονδιακή Γερμανία, ως τον «κακό» της παρέας. Αυτό αποδεικνύεται όμως ως μέρος του σχεδίου, διότι αυτό που εμφανίζεται σήμερα ως Γερμανία, είναι στην πραγματικότητα ΜΙΑ ΑΠΑΤΉ. Είναι ακριβώς αυτό το οποίο επιδιώκουν να κάνουν με όλη την Ευρώπη: Μια συνομοσπονδία κρατών, με κράτη αποκομμένα από το παρελθόν τους, χωρίς εθνικά  σύνορα, για αυτό εμφανίζουν αυτό το γερμανικό μόρφωμα ως το πλέον ισχυρό, διότι επιδιώκουν να την παρουσιάσουν -παρά τον αρνητικό τρόπο με τον οποίο εμφανίζεται- ως ιδανικό πρότυπο ευημερίας. Αυτό είναι ένα πρώτο σκαλοπάτι προς την τελική Παγκόσμια Διακυβέρνηση.

Ποιόν εξυπηρετεί όμως αυτό;

Εξυπηρετεί πρώτα το Διεθνές Κεφάλαιο (τις Τράπεζες) και αμέσως μετά τους συνοδοιπόρους τους που είναι ο αγγλοαμερικανικός ιμπεριαλιστικός συνασπισμός.

Το άλλο ερώτημα που προκύπτει, είναι: Ποιους φοβούνται;

Φοβούνται την συσπείρωση του εχθρού, που είναι, αυτό που λέω εγώ «συνασπισμό της αρκούδας». Δηλαδή την αναβίωση του Γερμανικού Ράιχ (που δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το Γ’ Ράιχ ή το Σιωνιστικό μόρφωμα της Ομοσπονδιακής Γερμανίας) , που ετοιμάζεται παρασκηνιακά για την τελική επίθεση και που έχει στο μεταξύ πάρει με το μέρος του την ομάδα κρατών που είναι γνωστά ως BRIC. Αυτός είναι ο εχθρός, και είναι όχι μόνο τρομερός αλλά και ανήλεος. Και το κυριότερο είναι, πως εξαιτίας της ασύστολης κατάχρησης εξουσίας, στην οποία επιδόθηκε η αυτοκρατορία όλα αυτά τα χρόνια που μονοπώλησε την παγκόσμια κυριαρχία μετά την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος, έχει ο συνασπισμός αυτός τώρα και το ηθικό πλεονέκτημα, γι αυτό πρόκειται σύντομα να εμφανιστεί ως ο «απελευθερωτής των σκλάβων», ως ο νέος Σπάρτακος!

Αυτά είναι κάποια από τα γεγονότα που «παίζονται» στο παρασκήνιο και δεν αποτελούν δικές μου «ανακαλύψεις», αλλά είναι πράγματα γνωστά σε όλους αυτούς που τολμούν να κοιτάξουν την αλήθεια κατάματα.

Συμβαίνει όμως -ακόμα και μέσα στους χώρους του διαδικτύου- να υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι έχουν «κουμπώσει» με τα συμφέροντα κάποιων επιτήδειων, οι οποίοι ελπίζουν να επωφεληθούν από τις εξελίξεις και να καταφέρουν να αρπάξουν κάποιο κομμάτι από την «πίτα» της εξουσίας. Αυτοί είναι οι χειρότεροι στον χώρο της παραπληροφόρησης, διότι έχουν απόλυτη άγνοια σε ότι αφορά τα γεγονότα, και χωρίς να ξέρουν στην πραγματικότητα τι κάνουν, διασπείρουν παραπλανητικές πληροφορίες και είναι και οι ποιο φλογεροί πολέμιοι της αλήθειας. Αυτό κάνει την έρευνα του αντικειμενικού ερευνητή ακόμα ποιο δύσκολη και κρατά τους επιφανειακούς «περιηγητές», που είναι δυστυχώς οι περισσότεροι, στο σκοτάδι.

Έτσι γινόταν πάντα και έτσι γίνεται και σήμερα…

Γι αυτό τα γεγονότα θα έρθουν αιφνιδιαστικά και θα πιάσουν το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου στον …ύπνο.

Το τελικό ερώτημα που εύλογα τίθεται όμως τώρα, είναι: Υπάρχει διέξοδος;

Η απάντηση είναι: Ναι! Πάντα υπάρχει διέξοδος…

Το ζήτημα είναι, όμως, αν είμαστε αρκετά θαρραλέοι και άγρυπνοι ώστε να την εντοπίσουμε και να την ακολουθήσουμε.

***

Οι εξελίξεις στην Ε.Ε. και η επιστροφή του Γερμανικού (όχι 4ου) Ράιχ!

Κάποιες αλήθειες για …γερά νεύρα.

Ο γερμανικός λαός πληροφορείται εδώ και καιρό πως η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν αποτελεί ένα κυρίαρχο κράτος, παρά μόνο έναν διαχειριστικό γραφειοκρατικό οργανισμό. Το γερμανικό κυρίαρχο κράτος, με βάση το διεθνές δίκαιο, εξακολουθεί να είναι το Γερμανικό Ράιχ (δεν πρέπει να συγχέεται με  το 3^ο Ράιχ), το οποίο εξακολουθεί να βρίσκεται σε πόλεμο με τις Συμμαχικές δυνάμεις. Το Γερμανικό Ράιχ (Deutsches Reich), ως κυρίαρχο κράτος, δεν συνθηκολόγησε ποτέ.

Μετά  την κατάρρευση του ναζιστικού καθεστώτος αυτόματα είχε επανέλθει σε ισχύ η κρατική υπόσταση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης στα προ του πολέμου εδαφικά της όρια (1937), όπως και το νόμιμο αυτής Σύνταγμα. Η παράδοση της ηττημένης χώρας, η οποία έπρεπε κανονικά σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο να γίνει από νόμιμα εκλεγμένο αρχηγό του κράτους και ο οποίος, στο μεταξύ, δεν υπήρχε πλέον, πραγματοποιήθηκε αναγκαστικά από τους αρχηγούς των τριών Σωμάτων: Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού (Friedburg, Keitel και Strumpf), οι οποίοι είναι αυτοί που υπέγραψαν την άνευ όρων παράδοση του στρατού και όχι του νόμιμα υπάρχοντος κράτους, το οποίο όπως είπαμε είχε επανέλθει σε ισχύ. Στις 8 Μαΐου 1945 διαλύθηκαν και παραδόθηκαν οι στρατιωτικές δυνάμεις. Δεν μπορούσε κατά το Διεθνές Δίκαιο να διαλυθεί ή να παραδοθεί το κράτος της Γερμανίας, του Deutsches Reich δηλαδή, που είναι το νόμιμο κράτος, με ολόκληρη την εδαφική του επικράτεια και μάλιστα αυτή του 1933/37, πάνω στο οποίο έγινε η “μοιρασιά” και το οποίο τέθηκε υπό την κατοχή των συμμαχικών – νικητριών στρατιωτικών Δυνάμεων, με κύρια νικήτρια τις Η.Π.Α. (SHAEF – Gesetz Nr.52, Art.1), (Deutschlandvertrag, BGBL, 1955 II S.301), γεγονός που έχει και επισήμως αναγνωρισθεί από ένα μεγάλο αριθμό κρατών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Ότι δηλαδή οι Η.Π.Α. είναι η κύρια νικήτρια και κατοχική Δύναμη της Γερμανίας μετά την ήττα της στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όσο και αν ξαφνιάσει η ανωτέρω δήλωση ορισμένους, αυτή είναι η αλήθεια. Μια αλήθεια όμως, η οποία δεν αφορά μόνο τους Γερμανούς, ως λαό, αλλά όλο τον σύγχρονο κόσμο. Αυτό συμβαίνει, διότι το τέλος του 2^ου ΠΠ, δεν έφερε στην πραγματικότητα την ειρήνη, αλλά οδήγησε μάλλον αυτούς που επιδιώκουν την παγκόσμια κυριαρχία, στην ίδρυση ενός οργανισμού, του ΟΗΕ, ο οποίος θα έπρεπε να συγκεντρώσει επάνω του όλες τις μορφές εξουσίας,  αναλαμβάνοντας έτσι τον ρόλο μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης (βλέπε εδώ).

Αυτός ήταν ο μεταπολεμικός στόχος, και η επίτευξη αυτού του στόχου απαιτούσε, όπως είναι φυσικό, μέτρα ασφαλείας. Ένα από τα ποιο σοβαρά μέτρα ασφαλείας ήταν και ο περιορισμός των ανεξέλεγκτων ιμπεριαλιστικών ορέξεων της Γερμανίας. Μιας Γερμανίας, η οποία δυο φορές κατάφερε να ξεφύγει από τον έλεγχο και να προκαλέσει μεγάλες ανατροπές στα σχέδια της αυτοκρατορίας. Αυτή η γερμανική νοοτροπία λοιπόν έπρεπε να τεθεί υπό έλεγχο και γι αυτό ιδρύθηκε ακριβώς αυτός ο οργανισμός, όπως αυτό είναι καταγραμμένο στον καταστατικό χάρτη των ΗΕ (βλέπε εδώ, γερμανικά).

Στο εσωτερικό της Γερμανίας αυτά είναι γνωστά πράγματα, όπως και το γεγονός πως η Ε.Ε. ιδρύθηκε μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει την ματαιοδοξία κάποιων δυναμικών  παραγόντων αυτού του «γερμανικού μορφώματος», της Ομοσπονδιακής Γερμανίας, και με αυτό το «κόκαλο» να κρατήσει υπό έλεγχο την ακόρεστη ορμή του «αρπακτικού».

Όλα δείχνουν όμως σήμερα, πως η αυτοκρατορία δεν πρέπει να τα έχει καταφέρει και τόσο καλά, διότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις πως το Deutsches Reich αναβιώνει παρασκηνιακά, και αυτό φαίνεται να έχει τρομοκρατήσει ορισμένους.

Υπάρχουν επίσης σοβαρές ενδείξεις, που φανερώνουν, πως η χώρα μας παίζει τον ρόλο διελκυστίνδας σε αυτές τις εξελίξεις, πράγμα το οποίο σημαίνει δύσκολες συνθήκες για τον λαό μας.

Στο μέσω αυτών των αντίπαλων δυνάμεων, που έχουν ως στόχο την παγκόσμια κυριαρχία, βρίσκονται οι λεγόμενες «αγορές», οι κερδοσκόποι, οι οποίοι επιχειρούν να ελέγξουν –όπως έκαναν πάντοτε- τις εξελίξεις, και αυτό έχει προκαλέσει αυτήν την διεθνή οικονομική κρίση που όλοι βιώνουμε.

Τα ερωτήματα που περιμένουμε να απαντηθούν σύντομα, είναι:

• Θα καταφέρει το Deutsches Reich (με συμμάχους τα μέλη του συνασπισμού της BRIC) να ξανασταθεί στα πόδια του ως εθνική οντότητα;
• Θα οδηγήσει αυτή η αντιπαλότητα σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο;
• Ποιος θα είναι ο ρόλος του ΟΗΕ στις εξελίξεις;
• Τι σηματοδοτεί η βιασύνη των μεγάλων θρησκευτικών οντοτήτων να ταχθούν υπέρ της διεύρυνσης των εξουσιών του ΟΗΕ;
• Με ποια πλευρά θα ταχθεί τελικά η χώρα μας; Θα εξακολουθήσει να βρίσκεται στο πλευρό των Συμμαχικών δυνάμεων ή μήπως θα υποκύψει στην πίεση (βλέπε εδώ) και θα αυτομολήσει στο αντίπαλο στρατόπεδο όπως έκανε ο Θεμιστοκλής μετά τον εξοστρακισμό του;

Όποια και αν είναι η εξέλιξη, ένα είναι το γεγονός, κατά την δική μου προσωπική εκτίμηση, πως ζούμε το τέλος -όχι του κόσμου, αλλά- της Ιστορίας!!!

(…συνεχίζεται)

Σχετικό άρθρο:

.

Unsere Nation ist in Gefahr! Deutschland liegt im Sterben! 

(μετ. «Το έθνος μας βρίσκεται σε κίνδυνο! Η Γερμανία πεθαίνει!»)

***

«Η Ελλάδα θα πληρώσει ακριβά το βέτο»

Πόσο παράλογο είναι το να  συνδεθεί η τεχνητά δρομολογημένη ελληνική οικονομική κρίση με το Μακεδονικό;

Υπάρχει ένα στοιχείο, που με κάνει να πιστεύω, πως η παράλογη οικονομική επίθεση στην Ελλάδα, σχετίζεται άμεσα με το Μακεδονικό. Το στοιχείο αυτό είναι ο παράξενος προστατευτισμός των Γερμανών στους Σκοπιανούς,  καθώς και η σπουδή τους, να είναι από τους πρώτους που έσπευσαν να αποδεχτούν την αλυτρωτική ονομασία «Μακεδονία», όπως και η βιασύνη τους να τους εντάξουν στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Και όλα αυτά, την ίδια στιγμή που έχουν κάνει τα πάντα για να δυσφημίσουν την χώρα μας, να εξωθήσουν τον λαό μας στην απόγνωση, και να μας απομονώσουν διεθνώς.

Η παράξενη αυτή στάση της Γερμανίας, αναφορικά με την Ελλάδα,  έχει αρχίσει να γίνεται πλέον αντιληπτή από πολλούς αναλυτές και έχουν αυξηθεί οι φωνές διαμαρτυρίας, διεθνώς, στις οποίες έχουν προστεθεί και κάποιες αντιδράσεις από το εσωτερικό της, όπως αυτή του πρώην Καγκελάριου Χέλμουτ Σμιτ. Ποια είναι όμως η αντίδραση της Γερμανίας; Πως γίνεται να μην πτοείται και να επιμένει σε αυτή την ανάλγητη στάση;

Θα μας βοηθούσε να δώσουμε απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα, αν αναλογιστούμε το πότε άρχισαν όλα αυτά.

Έχουν κυκλοφορήσει τελευταία κάποια στοιχεία (βλέπε εδώ), που μιλούν για οξεία, εκβιαστική πίεση της Μέρκελ στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή,  για να μην ασκήσει Βέτο στο Βουκουρέστι… Θα ήταν άρα λάθος να υποψιαζόμαστε κάποιο είδος «τιμωρίας» στη χώρα μας, εξαιτίας του ότι δεν υποτάχθηκε στο γεωπολιτικό πλάνο που πιθανόν είχε χαραχτεί σε μια νέα «Γιάλτα»;

Μήπως θυμάται κάποιος τι είχε δηλώσει με περισσή μοχθηρία ο Νίκολα Γκρούεφσκι για τη χώρα μας, αμέσως μετά το Βέτο στο Βουκουρέστι; Μια δήλωση, που θα πρέπει να την δούμε σήμερα με διαφορετικό τρόπο απ’ότι όταν ειπώθηκε: «Η Ελλάδα θα πληρώσει ακριβά το βέτο»…

Είναι υπερβολή να πιστεύουμε, πως κάποιοι ενθάρρυναν αυτήν την αλαζονική στάση του γενίτσαρου των Σκοπίων;  (βλέπε επίσης «Παιδομάζωμα» 60 χρόνια μετά… Ασάφειες και σκιές)

Κάποιοι ίσως δυσφορήσουν διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, θεωρώντας υπερβολή αυτήν την εκδοχή, αλλά θυμίζω, πως υπερβολή είχε θεωρηθεί και η επισήμανση που είχα κάνει πριν τέσσερα χρόνια σχετικά με τους Γερμανούς, με το άρθρο: «Φοβού τους Γερμανούς και δώρα φέροντες».

Ήταν τότε που είχε αποφασιστεί η πώληση του ΟΤΕ στην γερμανική Deutsche Telekom. Τα όσα είχα γράψει τότε και οι επισημάνσεις που είχα κάνει θεωρήθηκαν από πολλούς ανατρεπτικές και κάποιοι με αντιμετώπισαν σαν να είχα γίνει ένοχος …ιεροσυλίας. Το συγκεκριμένο άρθρο διαγράφηκε τότε μυστικά και από το δικό μου μπλοκ καθώς και από όλα τα άλλα που είχε γίνει η αναδημοσίευση, μέχρι που τελικά η Google διέκοψε οριστικά και την λειτουργία του μπλοκ (βλέπε εδώ).

Το συγκεκριμένο άρθρο μπορεί κάποιος να το βρει σήμερα μόνο σε ένα φοιτητικό forum, όπου έχουν τοποθετήσει όμως απαγορευτικό! (βλέπε εδώ)

Τότε έγραφα:

*

“Στο παιχνίδι αυτό των Βαλκανίων, επισημαίνω, ότι δεν πρέπει να παραβλέπουμε τον ρόλο των Γερμανών! Οι Γερμανοί είναι κατά την δική μου άποψη, αυτοί που «εποφθαλμιούν» την Μακεδονία. Με πολλούς τρόπους έχουν δοκιμάσει να μας θέσουν υπό έλεγχο. Μια τελευταία απόπειρα ήταν αυτή με το «καθεστώς» Σημίτη, η οποία όμως απέτυχε γι’ αυτούς, οικτρά… Το μόνο που κατάφεραν ήταν να αποδυναμώσουν οικονομικά τον λαό, με την «αφαίμαξη» του χρηματιστηρίου, και να τους ρίξουν στα «δίχτυα» των τραπεζών.

Η όλη αυτή περίπτωση με τους Σκοπιανούς ξεκίνησε, αμέσως μετά την συνένωση των δύο Γερμανιών και την ανακάλυψη του αρχείου της Στάζι.  Ας μην ξεχνάμε, ότι οι Ναζί άφησαν τις έρευνές στους στην μέση(!). Στα αρχεία της Στάζι υπήρχαν και πολλά ντοκουμέντα που αφορούσαν τις έρευνες των Ναζί. Αυτά δεν είναι ιστορίες συνωμοσίας. Η παροιμία λέει: «Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά».

Τώρα γιατί είναι οι Αμερικανοί στο προσκήνιο, αυτό θα πρέπει να έχει γίνει κατανοητό όταν θα έχετε διαβάσει όλο το άρθρο, καθώς και το σχετικό link που αναφέρεται στο παρελθόν της οικογένειας Bush. Είναι τελείως διαφορετικοί οι λόγοι που οι Γερμανοί ενδιαφέρονται για την Μακεδονία, από τους λόγους των Αμερικανών. Οι Γερμανοί κοιτούν μακριά. Έχουν άλλα σχέδια… ενώ… με το δόλωμα του κέρδους (όποιο και αν είναι αυτό), οι Αμερικανοί είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα… Και τους έχουν μάθει στο μεταξύ πολύ καλά, οι «φίλοι» τους οι …Τεύτονες!

Για μια ακόμα φορά: ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ!!!

Αυτοί είναι πίσω από το Σκοπιανό πρόβλημα.

Αυτοί είναι πίσω από το κομμάτι αυτό της Αμερικανικής πολιτικής, που έχει δρομολογήσει την ανακατανομή συνόρων στα Βαλκάνια.

Αυτοί είναι οι μυστικοί σύμβουλοι του State Department.

Αν υποτιμούμε τον ρόλο τους, τότε έχουμε χάσει το παιχνίδι… Οι Γερμανοί δεν αστειεύονται. Δεν κάνουν ποτέ πίσω από τους στόχους τους. Δεν είναι τυφλοί εθνικιστές… Είναι κάτι χειρότερο… Θεωρούν ότι η κοινωνία ΟΛΟΚΛΗΡΗ είναι ιδιοκτησία τους. Ότι όλος ο κόσμος τους ανήκει.

Δεν είναι «έτσι» όλοι οι Γερμανοί, αλλά αυτοί που είναι, αυτοί έχουν και τον έλεγχο διαχρονικά.

Ο Χίτλερ κι αν πέθανε, εκατομμύρια άλλοι Χίτλερ σηκώθηκαν στην θέση του, διότι η ιδεολογία του είναι σαν κολλητική ασθένεια… περνάει από τον έναν στον άλλον.”

*

Θα ήταν ίσως ενδιαφέρον να σημειωθεί, πως αυτά είχαν γραφεί την άνοιξη του 2008!

Όσοι από εσάς με διαβάζουν, θα γνωρίζουν, πως δεν συνηθίζω να προσφέρω «μασημένη» τροφή. Γι αυτό και στο σημείο αυτό διακόπτω και αυτή την επισήμανση, και αφήνω όλους εσάς τους αναγνώστες να το …ψάξετε, διότι τα πράγματα είναι πολύ ποιο σοβαρά απ’ό,τι φαίνονται, και να θυμάστε, πως οι Γερμανοί δεν ενεργούν από αυθορμητισμό, ούτε είναι αφελής για να αφήνουν την Μέρκελ να τους διασύρει διεθνώς με μια άκρως συντηρητική πολιτική.

Οι Γερμανοί σχεδιάζουν πάντα μακροπρόθεσμα και δεν υποχωρούν ποτέ από τα (υποτιθέμενα) δικαιώματά τους.

Ένα αρπακτικό δεν εγκαταλείπει ποτέ την λεία του…

Και οι Γερμανοί θεωρούν την Ελλάδα (με ό,τι αυτό περιλαμβάνει), διαχρονικά, δική τους λεία! (βλέπε η “Ιστορία επαναλαμβάνεται”)

Ο μόνος τρόπος άμυνας απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα, είναι η συσπείρωση του λαού με στροφή προς τα μέσα και όχι προς τα έξω. Πρέπει να συνειδητοποιηθεί, πως δεν υπάρχουν Σωτήρες και πως μόνο με ανασκούμπωμα, με αλληλεγγύη, και με πολλή δουλειά θα καταφέρουμε να σταθούμε πάλι στα πόδια μας. Η αντίσταση θα μπορέσει να γίνει μόνο με κοινή δράση. Όσο επικρατεί η κομματική φαγωμάρα, ο παράλογος αδελφοκτόνος διχασμός και δρα ανεξέλεγκτα ο νεποτισμός και η διαφθορά, τότε θα ωφελούνται μόνο όσοι στοχεύουν στην προτεκτοροποίηση της χώρας.

.

Συμπέρασμα: Η Ελλάδα σαν χώρα δεν χάθηκε ακόμα. Θα χαθεί μόνο τότε, όταν πάψουν οι Έλληνες να είναι αντάξιοι του ονόματός τους.

.

*

.

.

(Βλέπε εδώ το δεύτερο και τρίτο μέρος αυτού του ντοκιμαντέρ)

 .

***

Ας τελειώνουμε με την παραφιλολογία…

…και ας πούμε επιτέλους τα πράγματα με τ’ όνομά τους!

Έχουμε κάπου χαθεί εμείς οι Έλληνες μέσα στον λαβύρινθο της παραπληροφόρησης (βλέπε εδώ) και δίνουμε υπερβολική έμφαση σε στερεότυπα, ενώ η αλήθεια είναι ολοφάνερη μπροστά μας, σε μια πιο γενικευμένη όμως εικόνα. Μας συμβαίνει αυτό που λέμε «βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος». Και ένας αφελής ακόμα θα αναρωτιέται σήμερα, «πως είναι δυνατόν, αφού υποτίθεται πως έχουμε …φουντάρει, οικονομικά, να συνεχίζουν οι ‘εταίροι’ μας να μας δανείζουν;». Δεν είναι φυσικό να τίθεται αυτό το ερώτημα; Δεν είναι από την άλλη αφελές να εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως είμαστε το «κέντρο του κόσμου» και πως κάποιες σκοτεινές δυνάμεις συνωμοτούν εναντίον μας;

Γιατί δεν κάνουμε το αυτονόητο, να προχωρήσουμε δηλαδή σε μια αξιολόγηση της κατάστασης εφαρμόζοντας τη μέθοδο του συσχετισμού; Τι είναι αυτό, που κάνει την Ελλάδα του 2% της Ευρωπαϊκής Οικονομίας, να έχει ταράξει τόσο τα νερά, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς;

Είναι φυσικά γεγονός, πως παίζει κάποιο ρόλο η στρατηγική μας θέση. Η Μεσόγειος, όπου βρισκόμαστε, και ιδιαίτερα η Ανατολική, δεν είναι οποιαδήποτε θάλασσα. Έχει μοναδική, παγκόσμια στρατηγική σημασία. Διακυβεύονται σ’ αυτήν τεράστια διεθνή στρατηγικά συμφέροντα. Τα τελευταία συνδέονται, προφανώς, με τα μεγάλα ενεργειακά αποθέματα στην περιοχή, τη θέση της Ανατολικής Μεσογείου ως σημείου συναντήσεως και επικοινωνίας μεταξύ τριών ηπείρων και τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς των μεγάλων δυνάμεων. Όχι μόνο στη μεγάλη Μέση Ανατολή, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας. Σημειώνεται επίσης η ειδικότερη σημασία της Ανατολικής Μεσογείου για τις ευρωπαϊκές δυνάμεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Ρωσία και την επικοινωνία της με ανοικτές θάλασσες και για το Ισραήλ, η ασφάλεια του οποίου καθορίζεται ως ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της αμερικανικής πολιτικής. Αλλά… Είναι όμως αμιγώς γεωστρατηγικοί οι λόγοι που μας έχουν φέρει αυτή την φορά στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος;

Ίσως θα βοηθούσε λίγο να δώσουμε απάντηση σε αυτό το ερώτημα, αν αναρωτηθούμε, τι ήταν αυτό που οδήγησε στην «εκκαθάριση» του Καντάφι με τόσο «συνοπτικές διαδικασίες». Η απάντηση είναι: Η ανεξέλεγκτη οικονομική δύναμη που σχεδίαζε!

Τι σχέση μπορεί να έχει αυτό με την Ελλάδα;

Θα περιοριστώ σε αυτό το post σε μια απλή επισήμανση:

Η Ελλάδα έγινε στόχος, διότι λόγω των πλουτοπαραγωγικών πώρων που έχουν ανακαλυφτεί (βλέπε εδώ), καθώς και της τεράστιας δημόσιας περιουσίας που βρίσκεται υπό την διαχείριση του κρατικού μηχανισμού, θα μπορούσε να αποτελέσει σοβαρό κίνδυνο στα γεωπολιτικά σχέδια των μεγάλων δυνάμεων. Αν η κυβερνητική εξουσία περνούσε στα χέρια μιας πατριωτικής κυβέρνησης -ένα ενδεχόμενο αρκετά σοβαρό λαμβάνοντας υπόψη την απρόβλεπτη συμπεριφορά του Έλληνα- τότε η κυβέρνηση αυτή θα ήταν από τις πιο ισχυρές, όχι μόνο στην ευρύτερη  Νοτιοανατολική Μεσόγειο αλλά και πανευρωπαϊκά. Η μόνη γρήγορη λύση άρα, ήταν, να αξιοποιηθεί η διεθνής οικονομική κρίση για να τεθεί υπό έλεγχο ο υπάρχων, καθώς και ο μελλοντικός δημόσιος πλούτος της χώρας. Ποιο συμπέρασμα βγαίνει άρα; Βγαίνει το συμπέρασμα, πως ο στόχος δεν ήταν η χώρα, ούτε ο λαός της, αλλά μάλλον η αποδυνάμωση της κυβερνητικής εξουσίας.

Το σενάριο που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι, η διεθνοποίηση και η κατάργηση των Εθνικών Κρατών, και αυτό δεν θα μπορούσε να πετύχει με την Ελλάδα, αν η χώρα δεν έμπαινε σε έναν σφιχτό οικονομικό κλοιό.

Το ερώτημα τώρα είναι: «Πέτυχε το σχέδιο αποδυνάμωσης του κράτους ή μήπως βρίσκεται η ‘επιχείρηση’ ακόμα σε εξέλιξη;»

Προσωπικά βλέπω πως αν δεν υπάρξει άμεσα ανατροπή του σημερινού πολιτικού σκηνικού, τότε αυτό θα οδηγήσει μοιραία σε μια ταπεινωτική «συνθηκολόγηση»…

Επειδή όμως είναι διεθνώς γνωστή η φύση του Έλληνα, πιστεύω, πως είναι πιθανό να ανάψει μελλοντικά από εδώ μια φλόγα, που θα μπορούσε να προκαλέσει κοσμογονικές ανατροπές, παγκόσμια!

***