Alkimos archive

…ας πούμε επιτέλους αλήθειες!

Ο Καντάφι ως καταλύτης για την αποκάλυψη των δυο πόλων της Νέας Τάξης

Οι αντιδράσεις στην απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ φανερώνουν, τις δυο αντιμαχόμενες παρατάξεις για τη διεθνή κυριαρχία.

Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, σε ότι αφορά την επέμβαση στην Λιβύη, έδωσε την αφορμή να αποκαλυφτούν τα κομμάτια του παζλ, που συνθέτουν την εικόνα του σημερινού διεθνούς γεωπολιτικού σκηνικού.

Ο τυχοδιώκτης Καντάφι, εκμεταλλευόμενος την συγκυρία του Ψυχρού Πολέμου, πριν σαράντα χρόνια, κατάφερε να ακροβατήσει για σειρά ετών ανάμεσα στις αντίπαλες δυνάμεις και να ανοικοδομήσει την «αυτοκρατορία» του. Με το τείχος του Βερολίνου όμως, πριν είκοσι δύο χρόνια, έπεσαν και τα τείχη κάποιων παράδοξων συμμαχιών και ήταν πλέον θέμα χρόνου να προσαρμοστεί το διεθνές γεωπολιτικό τοπίο στα νέα δεδομένα.

Στην αρχή ήταν το Ιράκ και το Αφγανιστάν, μετά ήρθαν τα Βαλκάνια, και τώρα σειρά είχε η Βόρεια Αφρική και κάποια άλλα δορυφορικά κράτη, που είχαν παίξει παλαιότερα διπλό  ρόλο.

Στη περίπτωση της Τυνησίας και της Αιγύπτου τα πράγματα ήταν εύκολα, αλλά δεν ήταν το ίδιο και με τον σκληροτράχηλο κελεμπιοφόρο «επαναστάτη», που πριν από λίγους μήνες έκανε «παρέλαση» στη Ρώμη, προσκαλεσμένος του «Λατίνου εραστή» Μπερλουσκόνι.

Οι διεθνής συνθήκες άλλαξαν και οι κλόουν του «τσίρκου» της χθεσινής διεθνούς πολιτικής πρέπει να αποσυρθούν στα καμαρίνια τους. Στη σκηνή, αρχίζουν τώρα να εμφανίζονται ένας ένας, οι πρωταγωνιστές του θριαμβευτικού φινάλε της ανθρώπινης κυριαρχίας!

Σε προσεχή άρθρα θα ασχοληθούμε λεπτομερειακά με τα επί μέρους κομμάτια του πάζλ.

Στο μεταξύ, σαν κουίζ, προτρέπω τους αναγνώστες να εξετάσουν ποιοι συμφώνησαν με την απόφαση του ΣΑ του ΟΗΕ και ποιοι κράτησαν αποστάσεις, και ας γίνει μια προσπάθεια να γίνει κατανοητό, ποια είναι τα χαρακτηριστικά, που κάνουν αυτές τις δύο ομάδες να διαφέρουν στους στόχους και τις επιδιώξεις.

Η υπόθεση αυτή, καθώς  και η κατανόηση των διαφορών αυτών των δυο ομάδων, θα μας βοηθήσει πιστεύω, να ξεκαθαρίσουμε και την αλλοπρόσαλλη πολιτική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας.

Ας κρατήσουμε και ας συνυπολογίσουμε στην έρευνά μας και το τηλεφώνημα που έκανε σήμερα η ΓΓ του ΚΚΕ στον πρωθυπουργό, προτρέποντάς τον «να μην συμμετέχει και να μην εμπλακεί με κανένα τρόπο η χώρα μας στην ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη».

.

19/03/2011 - Posted by | Νέα Τάξη | , , , , , , , , , , ,

27 Σχόλια »

  1. Εξαιρετικό Άλκιμε.
    Είχα γράψει ότι από ανθρώπους που συμμετείχαν στο σχεδιασμό των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας θα πρέπει να περιμένουμε τα χειρότερα…

    Σχόλιο από αλλενάκι | 19/03/2011 | Απάντηση

  2. Καθώς η ομίχλη υποχωρεί, οι φιγούρες αρχίζουν και ξεχωρίζουν…

    Σχόλιο από Alkimos | 19/03/2011 | Απάντηση

  3. […] Ας κρατήσουμε και ας συνυπολογίσουμε στην έρευνά μας και το τηλεφώνημα που έκανε σήμερα η Γ.Γ. του ΚΚΕ στον πρωθυπουργό, προτρέποντάς τον «να μην συμμετέχει και να μην εμπλακεί με κανένα τρόπο η χώρα μας στην ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη». από το Alkimos archive […]

    Πίνγκμπακ από Ο Καντάφι ως καταλύτης για την αποκάλυψη των δυο πόλων της Νέας Τάξης #Libya | Www.Search.Gr | 19/03/2011 | Απάντηση

  4. […] Ας κρατήσουμε και ας συνυπολογίσουμε στην έρευνά μας και το τηλεφώνημα που έκανε σήμερα η Γ.Γ. του ΚΚΕ στον πρωθυπουργό, προτρέποντάς τον «να μην συμμετέχει και να μην εμπλακεί με κανένα τρόπο η χώρα μας στην ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη». από το Alkimos archive […]

    Πίνγκμπακ από Ο Καντάφι ως καταλύτης για την αποκάλυψη των δυο πόλων της Νέας Τάξης #Libya | 19/03/2011 | Απάντηση

  5. Η ανασύσταση της παλιάς Αντάντ, με ίχνη από Ριμπεντροπ-Μολότοφ χεχεχε… 1984.

    Και αν δεις τα ξένα κανάλια

    CNN, BBC και το Γαλλικό 24 για κοινές δράσεις και πως χτυπάνε αντιαεροπορικά

    Το αγγλόφωνο Γερμανικό Euronews πως διαφωνούν στην Ανταντ μεταξύ τους και πως έπεσαν βόμβες κοντά στον Καντάφι και χρόνια πολλά για το Νέο Έτος στο πολιτισμένο Ιραν (ούτε ένα μουλας στην εικόνα, Άζέροι και όλοι χρόνια πολλά πλην Κούρδων (αυτοί είναι με την Αντάντ)

    Το Ρωσσικό ΡΤ, βουτιές από εξέδρα και τρία πουλάκια κάθονταν. Λευκό οι Ρώσσοι.

    Σχόλιο από archaeopteryx | 21/03/2011 | Απάντηση

    • Επειδή διακρίνω ότι «το ψάχνεις» σε βάθος και ότι δεν επιδιώκεις να προωθήσεις τυφλά κάποια παρωχημένη ιδεολογία, σου συνιστώ να ξαναμελετήσεις τα σχετικά με τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και να προσπαθήσεις να εντοπίσεις τις δυο διαφορετικές νοοτροπίες που αποκαλύφτηκαν τότε και που ήταν πίσω από τα βαθύτερα αίτια του καταστροφικού αυτού πολέμου (Βλέπε για παράδειγμα: Victor Davis Hanson, Πελοποννησιακός Πόλεμος, εκδόσεις Λιβάνη). Αν πέσεις κι εσύ στην παγίδα της επιφανειακής ερμηνείας, τότε δεν θα καταφέρεις να καταλάβεις αυτά που συμβαίνουν σήμερα σε διεθνές επίπεδο.
      Σε αντίθετη περίπτωση, αν μπορέσεις δηλαδή να ερμηνεύσεις τις πραγματικές αιτίες που οδήγησαν σε εκείνο τον πόλεμο, και φτάσεις να προσδιορίσεις την διαφορά στα κίνητρα ή αλλιώς τη νοοτροπία, τότε θα είναι σαν να φοράς 3D γυαλιά, και τα σημερινά γεγονότα θα τα δεις τότε ανάγλυφα!
      Δίχως να έχω κανένα ίχνος εθνικισμού, σε πληροφορώ εντούτοις, πως η Ελλάδα παίζει έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο στις διεθνής εξελίξεις. Κάποιοι είχαν προσδιορίσει ένα γεωγραφικό σημείο της Ελλάδα, τους Δελφούς, ως τον «ομφαλό της Γής», εγώ θα ήθελα κάπως να το διορθώσω αυτό, λέγοντας, πως αποτελεί μάλλον τον «ομφαλό του Συστήματος», όπως αυτό έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα. Οι δυο νοοτροπίες που ήρθαν αντιμέτωπες στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, όπως και οι δυο δυνάμεις που υπερίσχυσαν τελικά από τους διαδόχους του Αλεξάνδρου, ο οίκος των Σελευκιδών και ο οίκος των Πτολεμαίων, είχαν κοινή καταγωγή: Είχαν τραφεί από τον ίδιο «ομφαλό». Και αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα, περνώντας μέσα από την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία στον οίκο των Αψβούργων και στο αντίπαλο δέος, την Αγγλοαμερικανική δυαδική παγκόσμια δύναμη. Οι δυο αυτές δυνάμεις θεωρούν την Ελλάδα κοιτίδα του πολιτισμού τους, πατρίδα της πνευματικής τους υπόστασης, και έχουν υιοθετήσει τις δυο αυτές νοοτροπίες που προανέφερα, και έτσι έχουμε τους πρώτους να αντιπροσωπεύουν τους Σπαρτιάτες και τους δεύτερους την Αθήνα. Η Ελλάδα, γι αυτές τις δυο αντίπαλες ομάδες, έχει έναν πολύ σημαντικό συμβολικό ρόλο, και τα σύμβολα, όπως φαντάζομαι πως θα γνωρίζεις, έχουν πολύ μεγάλη σημασία για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Η χώρα μας άρα, αποτελεί την ρίζα αυτών των δυνάμεων, που εξακολουθούν να στέκονται ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ μέχρι σήμερα. Το ζητούμενο άρα είναι, να εξετάσει κάποιος διεξοδικά τι αντιπροσωπεύει η εκάστοτε νοοτροπία, και ποιοι είναι οι σύμμαχοι αυτών των δυο δυνάμεων. Έτσι θα καταφέρουμε να διακρίνουμε όχι μόνο τους δυο αντιπάλους, αλλά θα καταφέρουμε επίσης να καταλάβουμε και το τι συμβαίνει σε πολιτικό επίπεδο στη χώρα μας.
      Επειδή όμως φαντάζομαι πως θα μπερδευτείς, διαπιστώνοντας την ύπαρξη και ενός τρίτου ενδιάμεσου πόλου, θα σου σύστηνα να θυμηθείς τους Πέρσες και να προσπαθήσεις να καταλάβεις ποιος παράγοντας είναι αυτός, που παίζει τον δικό τους ρόλο σήμερα…
      Το πλεονέκτημα που έδινε ο Μίτος της Αριάδνης, φίλε μου, για να βγει κάποιος από τον Λαβύρινθο, ήταν Η ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, με την ΕΙΣΟΔΟ. Αν χάσει κάποιος την επαφή του με την «αρχή» είναι καταδικασμένος να περιπλανιέται μέσα στον «Λαβύρινθο», μέχρι να τον καταβροχθίσει ο πανίσχυρος Κρόνος (χρόνος).

      Σχόλιο από Alkimos | 21/03/2011 | Απάντηση

      • Άλκιμε, τυχαίνει να γνωρίζετε γραπτά του Larouche;
        Ειδικότερα την κριτική του για το Δελφικό Ιερατείο και την διαμάχη της Αριστοτελικής με την Πλατωνική/Νεοπλατωνική κοσμοθεωρία;
        Συνοπτικά, τη διαμάχη των «στατιστών» (γαιοκτημόνων, προσοδοθηρών, αριστοκρατίας, μηδενικής ανάπτυξης) με τους «διαλεκτικούς» (εμπόρων, βιοτεχνών, αστών της «Πόλεως», επιστημόνων).
        Δεν είναι δυνατόν να επεκταθώ σ’ αυτό το σχόλιο, ήδη σας έστειλα ένα άρθρο σχετικό με αυτόν τον προβληματισμό.

        Σχόλιο από Ανώνυμος | 22/03/2011 | Απάντηση

        • Αν θέλεις την προσωπική μου γνώμη για τον Lyndon LaRouche (αν εννοείς αυτόν), πρόκειται για μια διαταραγμένη εγωκεντρική προσωπικότητα, που αφομοίωσε μεγάλη ποσότητα γνώσης και την ταξινόμησε όμως με τρόπο τέτοιο ώστε να προβάλει τον εαυτό του και να αποκτήσει οπαδούς. Επηρεασμένος βαθιά από τον ουτοπικό κόσμο των Κουάκερων, είχε διαμορφώσει παράδοξες ιδέες, αφήνοντας μερικές φορές την αίσθηση ότι έβλεπε τον εαυτό του σαν τον νέο Μεσσία. Οι όποιες αλήθειες ανάμεσα σε έναν χείμαρρο ασυναρτησιών, γίνονται ασήμαντες έως «κάλπικες». Είναι σαν να ρίχνεις κάποιες σταγόνες καθαρού νερού μέσα σε ένα ποτήρι που περιέχει λασπόνερο…
          Ευχαριστώ πάντως για το άρθρο που μου έστειλες… Θα το μελετήσω μόλις βρω χρόνο.

          Σχόλιο από Alkimos | 22/03/2011 | Απάντηση

          • Η περιγραφή σου για τον LaRouche, τον οποίο και εννοούσα, είναι ακριβής και άμεσα εμφανής για όποιον ασχοληθεί έστω και λίγο με το ποιόν του. Όμως είναι ανησυχητικό ότι ανάλογη ή και χειρότερη ψυχοπαθολογία χαρακτηρίζει πλείστους «μεγάλους» ή και «μέγιστους» της επιστήμης, της θρησκείας και της πολιτικής, χωρίς αυτό να θεωρείται μειονέκτημα· για την ακρίβεια σε μεγάλο βαθμό αυτό καθόρισε την επιτυχία τους (την εγκαθίδρυση των απόψεών τους ως «προφανείς»). Ευτυχώς, ο LaRouche κινείται σ’ ένα πολιτικό περιβάλλον (το αμερικανικό), που δεν ευνοεί μεσσιανικά μηνύματα και σχήματα που συναρμόζουν εναλλακτικές ερμηνείες της ιστορίας «από την μεγάλη έκρηξη μέχρι και τα Ίμια», για να θυμηθούμε και τον Λιάκο, με αποτέλεσμα να βρίσκεται δικαιολογημένα στο περιθώριο.
            Τότε, γιατί η αναφορά μου σ’ αυτόν;
            1. Αντιλαμβάνεται τα ιερατεία ως οργανισμούς συγκέντρωσης/διαχείρησης πλούτου και πληροφοριών και διασποράς ιδεολογίας (πίστης) όπως τα σύγχρονα «think tanks».
            2. Εισάγει το εμπορικό/οικονομικό στοιχείο ως κίνητρο στις ιστορικές διαμάχες με τρόπο σαφώς εναργέστερο από τον μαρξιστικό.
            3. Θεωρεί ότι η «παγκοσμιοποίηση», το «outsourcing» και η τάση των ελίτ κάθε χώρας να προδίδουν ουσιαστικά τους λαούς τους διασπείροντας τα ανταγωνιστικά τους πλεονεκτήματα (τεχνολογία) σε «βάρβαρους» (και άρα φτηνότερους) διανοίγοντας εμπορικούς δρόμους ώστε τα φτηνότερα προϊόντα να εισάγονται απρόσκοπτα στους «πολιτισμένους», οι οποίοι αργά η γρήγορα θα χρεωκοπήσουν (παρακμάσουν), δεν είναι υπόθεση των τελευταίων δεκαετιών, αλλά χιλιετιών, και αυτό είναι καθοριστικό για την εξέλιξη της ιστορίας.

            Σχόλιο από Ανώνυμος | 22/03/2011 | Απάντηση

            • Δεν αρκεί το να αντιλαμβάνεται κάποιος μέρος τις πραγματικότητας, το ζήτημα είναι, σε τι θέση βρίσκεται ο παρατηρητής και τι συμφέροντα εξυπηρετεί με τις δημόσιες τοποθετήσεις του… Άσχετα με το αν είναι ηθελημένα ή εν αγνοία του. Γι αυτό χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή όταν επιχειρεί κάποιος να πάρει πληροφορίες μέσα από τέτοιες πηγές. Δες για παράδειγμα την WikiLeaks. Πιστεύεις πως αυτός ο Julian Assange μας έχει αγαπήσει τόσο πολύ, βάζοντας τον εαυτό του σε έναν τόσο μεγάλο κίνδυνο προκειμένου να μας …διαφωτίσει; Θα ήμασταν πολύ αφελείς αν πιστεύαμε κάτι τέτοιο. Τα κανάλια αυτά πληροφόρησης προκαλούν περισσότερο συσκότιση παρά διαφώτιση… Προσωπικά είμαι της άποψης πως το κλειδί για την κατανόηση του σήμερα βρίσκεται στην κατανόηση του χθες. Άρα, βαθύ σκάψιμο στην Ιστορία… Την πρόσφατη, αλλά και την παλαιά.

              Σχόλιο από Alkimos | 22/03/2011 | Απάντηση

              • Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σου. Εξάλλου, «όποιος ελέγχει το παρελθόν, ορίζει το παρόν, όποιος ορίζει το παρόν, καθορίζει το μέλλον».
                Το θέμα όμως είναι ακριβώς τα κίνητρα και τα πρότυπα που επαναλαμβάνονται «όσο η φύση του ανθρώπου παραμένει ίδια ή παρόμοια».
                Δηλαδή με ποιον τρόπο επιτυγχάνεται η ΙΣΧΥΣ (η ικανότητα λίγων να κινητοποιήσουν τον κόπο και τη ζωή των πολλών για προσωπικό τους όφελος) και πως αυτή ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΤΑΙ διαλεκτικά μέσα από τη δημιουργία και καταστροφή δομών όπως αυτοκρατορίες, κράτη, έθνη, θρησκείες, ιδεολογίες.

                Σχόλιο από Ανώνυμος | 22/03/2011 | Απάντηση

                • Πάνω σε αυτό, μόλις τελείωσα ένα άρθρο, με το οποίο υπάρχει το ενδεχόμενο να χάσω κάποιους φίλους, αλλά προτιμώ να περπατώ στον δρόμο της αλήθειας έστω και μονάχος…

                  Σχόλιο από Alkimos | 22/03/2011

    • Σχετικά με την κοινή ρίζα, θα πρέπει να εστιάσουμε σε αυτό που αλλιώς έχει ονομαστεί: Μεγάλη Μητέρα, που είναι η ρίζα του παγανισμού γενικά και που βρίσκεται κεκαλυμμένη επίσης πίσω από τις διάφορες λεγόμενες χριστιανικές θρησκείες. Με λίγο αντικειμενική και θαρραλέα έρευνα, μπορεί να διαπιστώσει κάποιος πολύ εύκολα, ότι η πολυθεΐα της Αρχαίας Ελλάδας είναι η πραγματική θρησκεία της Δύσης, γενικά.
      «Η πολυθεΐα ήταν μία αποδεδειγμένη πραγματικότητα», λέει η Μαίρη Λέφκοβιτς, μια καθηγήτρια κλασσικής αρχαιότητας του κολεγίου του Wellesley. «Σε κάθε τόπο υπήρχαν βωμοί αφιερωμένοι σε διαφορετικούς θεούς. Οι θεοί και οι θεές κατείχαν ειδικούς τομείς επιρροής, πάνω στην ανθρώπινη δραστηριότητα. Η Αφροδίτη (Venus) ήταν θεά της αγάπης, η Άρτεμη(Diana) του κυνηγιού και της γέννησης, ο Άρης (Μars) του πολέμου, κλπ.». Τον 2ο π.Χ. αιώνα, με το έργο του Ρωμαίου συγγραφέα Απουλήιου (Apuleius) μία θεά, η Ίσις, ταυτίστηκε με όλες τις θεές και δυνάμεις της φύσης.
      Όταν εξαπλώθηκε ο Χριστιανισμός, οι κλασικές θεότητες σταμάτησαν να είναι αντικείμενα θρησκευτικής λατρείας, αλλά συνέχισαν τη βασιλεία τους στη Δυτική λογοτεχνία και τέχνη. Από το 1800 άρχισαν να συνδέονται με μυστικές φυσικές δυνάμεις, παρά με συγκεκριμένες ανθρώπινες δραστηριότητες. Στα γραπτά των Ρομαντικών, (π.χ. «Ενδύμιον» του Τζόν Κίτς), η Άρτεμη κυριαρχούσε γενικά πάνω στα δάση και στο φεγγάρι. Η «Μητέρα Γη» έγινε μία δημοφιλής λογοτεχνική θεά. Για πρώτη φορά, το 1849, ο Γερμανός κλασικιστής Έντουαρτ Γκέρχαρτ ισχυρίστηκε στη νέα ιστορία της Δύσης, ότι «όλες οι αρχαίες θεές προέρχονταν από μία προϊστορική μητέρα θεά».
      Μέσα σε όλα αυτά, πρόσθεσε τώρα και την εισβολή του Ιουδαϊσμού, με ότι αυτό συνεπάγεται, και έτσι έχεις την πλήρη εικόνα του υπόβαθρου του Συστήματος. Με μια προσεκτική προσπάθεια σύνθεσης τώρα αυτών των κομματιών του πάζλ, θα καταφέρεις να σχηματίσεις την εικόνα όχι μόνο του παρασκηνίου αλλά και του προσκήνιου, όπως το βλέπουμε αυτό να εμφανίζεται καθημερινά μπροστά μας!

      Σχόλιο από Alkimos | 24/03/2011 | Απάντηση

  6. Βέβαια, αν δεις το
    http://ecofascism.com/article22.html
    που μοιάζει να έχει εμβαθύνει σε όλα τα οικοφασιστικά πιο πολύ από μένα, βλέπει «Ευρώπη» (ότι αυτό σημαίνει και για αυτόν είναι Γερμανο-Ισπανο-Ιταλία) πίσω ακι από την Λιβύη. Τα πράγματα είναι ρευστά…

    Σχόλιο από archaeopteryx | 21/03/2011 | Απάντηση

    • Βλέπω ότι αρχίζεις να ξεπερνάς το φράγμα του όρου «συνομωσιολογία» και να παίρνεις στα σοβαρά τα όσα συμβαίνουν στην αντίπερα όχθη…

      Σχόλιο από Alkimos | 24/03/2011 | Απάντηση

  7. Δεν σου κάνει εντύπωση που το πραγματικό σκυλί πίσω από όλα αυτά που σέρνει από το λουρί την αυτοκρατορία δεν ακούγεται καθόλου;
    Λες και δεν υπάρχει στην περιοχη…

    Σα να έχει λουφάξει από τη ζήλια του στο λυόμενό του..

    Σχόλιο από αλλενάκι | 21/03/2011 | Απάντηση

  8. … από τη ζήλια του γιατί το κέντρο βάρους ήταν και είναι πάντα η Ελλάδα…

    και μόλις μου έλυσες την απορία που είχα γιατί το σκυλί δεν ακούγεται να γαυγίζει…

    Σχόλιο από αλλενάκι | 21/03/2011 | Απάντηση

    • Το «σκυλί» που αναφέρεις τα γνωρίζει πολύ καλά αυτά και τα διαχειρίζεται πολύ έντεχνα, μέσω των λεγόμενων «αγορών». Στην προκειμένη περίπτωση καραδοκεί, ετοιμάζοντας στο παρασκήνιο το νέο …business plan!

      Σχόλιο από Alkimos | 21/03/2011 | Απάντηση

  9. τώρα η εικόνα συμπληρώθηκε
    νομίζω η Λιβύη του προέκυψε ως μεσοσταθμός προς το Ιράν,
    το γιατί δεν έχω καταλάβει

    γιατί να καταπονεί έτσι την Αμερική, όταν έχει ήδη 1 μέτωπο ανοιχτό, Αφγανιστάν, ένα 2ο μισοκλειστο, Ιράκ, ανοίγει και 3ο, Λιβύη

    Σχόλιο από αλλενάκι | 21/03/2011 | Απάντηση

    • Μη ξεχνάς πως κανείς δεν είναι τέλειος. Υπάρχει πάντα ο αστάθμητος παράγοντας, ο οποίος και προκάλεσε τις ανατροπές στην Ιστορία…

      Σχόλιο από Alkimos | 21/03/2011 | Απάντηση

  10. οι ΗΠΑ πρέπει να έχουν κουραστεί πολύ από το να παριστάνουν τον παγκόσμιο χωροφύλακα
    από τα σάιτ που διαβάζω διαβλέπω μεγάλη μεταστροφή και συνειδητοποίηση του κόσμου

    Σχόλιο από αλλενάκι | 21/03/2011 | Απάντηση

    • Όπως και να ‘χει πάντως, το ποτάμι έχει κατηφορική πορεία και ποτέ δεν γυρίζει πίσω… Όλα δείχνουν πως οδηγούμαστε στο μεγάλο φινάλε!

      Σχόλιο από Alkimos | 21/03/2011 | Απάντηση

  11. […] στην επιφάνεια, με αφορμή τον πόλεμο στην Λιβύη (βλέπε εδώ). Αυτή η κατά κάποιο τρόπο αιφνιδιαστική κίνηση από […]

    Πίνγκμπακ από Τα σχέδια αποκαλύπτονται! « Alkimos archive | 04/09/2011 | Απάντηση

  12. […] στην επιφάνεια, με αφορμή τον πόλεμο στην Λιβύη (βλέπε εδώ). Αυτή η κατά κάποιο τρόπο αιφνιδιαστική κίνηση από […]

    Πίνγκμπακ από Τα σχέδια αποκαλύπτονται! « www.olympia.gr | 05/09/2011 | Απάντηση

  13. […] στην επιφάνεια, με αφορμή τον πόλεμο στην Λιβύη (βλέπε εδώ). Αυτή η κατά κάποιο τρόπο αιφνιδιαστική κίνηση από […]

    Πίνγκμπακ από Τα σχέδια αποκαλύπτονται!Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, ο «μπαμπούλας» της Μεσογείου και η Παγκόσμια Κυβέρνηση. « Η ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΑΔΕΛΦ | 05/09/2011 | Απάντηση

  14. […] στην επιφάνεια, με αφορμή τον πόλεμο στην Λιβύη (βλέπε εδώ). Αυτή η κατά κάποιο τρόπο αιφνιδιαστική κίνηση από […]

    Πίνγκμπακ από Τα σχέδια αποκαλύπτονται! | αἰέν ἀριστεύειν | 05/09/2011 | Απάντηση

  15. […] στην επιφάνεια, με αφορμή τον πόλεμο στην Λιβύη (βλέπε εδώ). Αυτή η κατά κάποιο τρόπο αιφνιδιαστική κίνηση από […]

    Πίνγκμπακ από Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, ο «μπαμπούλας» της Μεσογείου και η Παγκόσμια Κυβέρνηση « ΕΛΛΑΣ-ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ's Blog | 07/11/2011 | Απάντηση


Σχολιάστε