Ποιος ο ρόλος της Deutsche Bank στις τελευταίες δραματικές εξελίξεις;

Πόσο «φιλανθρωπικές» είναι πράγματι οι διαθέσεις του Josef Ackerman (γόνος και αυτός του «περιούσιου λαού») για την Ελλάδα;

Ένας μεγάλος άλυτος γρίφος παραμένει για τα τραπεζικά στελέχη στην Αθήνα, η στάση της πανίσχυρης γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank απέναντι στην ελληνική κρίση, αλλά και στο «δράμα του ευρώ» των τελευταίων μηνών: από τη μια η τράπεζα εμφανίζεται σε ρόλο «ευεργέτη» της χώρας, ταυτόχρονα όμως προκαλούν πολλές συζητήσεις τα τεράστια κέρδη πρώτου τριμήνου που ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα, τα οποία προήλθαν σχεδόν αποκλειστικά από συναλλαγές επενδυτικής τραπεζικής.

Η τράπεζα που έχει επικριθεί στην επίσημη έκθεση του κοινοβουλίου της Ισλανδίας για το ρόλο της στην πτώχευση της χώρας, είναι βέβαιο, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ότι έχει «πολύ περιορισμένη έκθεση» στην Ελλάδα με τη μορφή τοποθετήσεων σε κρατικά ομόλογα ή άλλες χρηματοδοτήσεις. Βέβαιο είναι, επίσης, ότι έχει πρωτοστατήσει, μέσω του τμήματος αναλύσεών της, στη δημιουργία του διεθνούς πανικού για την Ελλάδα, αφού οι αναφορές της επί μήνες ήταν από τις πλέον καταστροφολογικές.

Χαρακτηριστικότερη, ίσως, του πνεύματος καταστροφολογίας που επκρατούσε στις αναλύσεις της D.B. στις αρχές του χρόνου, ήταν η ανάλυση που προέβλεπε ότι «εάν η Ελλάδα καταρρεύσει, τότε το πιστωτικό κραχ του 2007-2009 θα είναι το Κεφάλαιο 1 μιας ευρύτερης ανάλυσης, με τίτλο: «Πώς Χρεοκόπησε ο Καπιταλισμός»! Στην ανάλυση αυτή, σύμφωνα με το κείμενο της DB, το κεφάλαιο 2 θα είχε τίτλο «Θεμελιώδης κρίση των κρατικών ομολόγων  – Ελλάδα», το Κεφάλαιο 3: «Η κατάρρευση της Ελλάδας», το Κεφάλαιο 4: «Η χρεοκοπία Πορτογαλίας και Ισπανίας», το Κεφάλαιο 5: «Εξεγέρσεις στην Ευρώπη», το Κεφάλαιο 6: «Η Ιταλία εκδιώκεται από τη ζώνη του ευρώ», το Κεφάλαιο 7: « Στο ευρώ μόνοι τους Γαλλία και Γερμανία» και τα Κεφάλαιο 8 και 9 « Πολιτική αναταραχή» και «Πόλεμος»!

Βέβαιο είναι, εξάλλου, ότι ο ισχυρός άνδρας της DB, Γιόζεφ Άκερμαν, επισκέφθηκε σε κρίσιμο χρόνο την Αθήνα, λίγο πριν ληφθούν οι αποφάσεις για το διεθνή μηχανισμό στήριξης, και είχε επαφές με τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών, για το περιεχόμενο των οποίων ελάχιστα έχουν γίνει γνωστά. Ό,τι και αν ειπώθηκε σε αυτές τις συναντήσεις, η συνέχεια είναι γνωστή: η Γερμανία τήρησε τη γνωστή αδιάλλακτη στάση της έναντι της Ελλάδας, οδηγώντας τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας και την Ευρωζώνη σε πρωτοφανή κρίση.

Στο τελευταίο στάδιο της κρίσης, ο κ. Άκερμαν εμφανίζει… φιλανθρωπικές διαθέσεις έναντι της Ελλάδας, καθώς ήταν ένα από τα μεγάλα αφεντικά του γερμανικού χρηματοοικονομικού συστήματος, που είχαν συνάντηση πρόσφατα με τον υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε, στην οποία εκδήλωσαν τη διάθεση προσφοράς τους προς τη χώρα, με ελαφρώς νεφελώδης δεσμεύσεις για βοήθεια, στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος στήριξης.

Όμως, αυτό που σχολιάζεται ευρύτατα στους τραπεζικούς κύκλους, είναι ότι περιέργως η DB, σε μια περίοδο πρωτοφανούς αναταραχής στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων και τα χρηματιστήρια, αλλά και την ώρα που το ευρώ υποχωρούσε όλο και χαμηλότερα, εξαιτίας των ανησυχιών για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, κατάφερε να εμφανίσει το πρώτο τρίμηνο του 2010 υπερκέρδη, προερχόμενα μάλιστα από την επενδυτική τραπεζική!

Ακόμη πιο περίεργο, αν όχι ύποπτο, είναι ότι την ίδια περίοδο τεράστια κέρδη από συναλλαγές στις αγορές εμφάνισαν και οι μεγάλοι ανταγωνιστές της DB από τις ΗΠΑ (Bank of America Corp., JPMorgan Chase & Co., Goldman Sachs Group Inc.), που είναι γνωστό ότι δεν έχουν μείνει αμέτοχες στο μεγάλο σορτάρισμα των ελληνικών ομολόγων και του ευρώ.

Το ερώτημα που απασχολεί την τραπεζική κοινότητα είναι, πώς, σε τέτοια δύσκολη περίοδο για τις αγορές, κατάφερε η γερμανική κορυφαία τράπεζα να εμφανίσει αύξηση των κερδών της κατά 48%, η οποία προήλθε κατά 90%, σύμφωνα με αναλυτές, από την επενδυτική τραπεζική, ένα τομέα που διπλασίασε τις αποδόσεις του.

Μήπως, αναρωτιούνται πολλοί στην τραπεζική αγορά, αυτά τα υπερκέρδη, που δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν από long θέσεις σε μετοχές και ομόλογα, παρήχθησαν από υποτιμητική κερδοσκοπία στο ευρώ, τα ελληνικά και άλλα περιφερειακά ομόλογα της Ευρωζώνης, είτε με θέσεις της ίδιας της DB, είτε, κυρίως, με τεράστιες ροές χρηματοδοτήσεων προς τα κερδοσκοπικά hedge funds που έχουν πρωτοστατήσει σε αυτό το παιχνίδι;

Σε αυτά τα ερωτήματα δύσκολα μπορούν να δοθούν απαντήσεις, καθώς ελάχιστοι, σε ένα πολύ κλειστό «ιερατείο», γνωρίζουν τις πραγματικές κινήσεις που είχαν αυτές τις τρελές αποδόσεις για την Deutsche Bank. Πάντως δεν είναι λίγοι αυτοί που υποθέτουν, όλο και πιο βάσιμα, ότι η κορυφαία γερμανική τράπεζα, όπως και οι μεγάλες αμερικανικές, ίσως έχουν συστήσει μια «ανίερη συμμαχία» κατά του ευρώ, από την οποία αποκομίζουν τεράστια κέρδη, την ώρα που αναδιανέμεται βίαια από την κρίση η παγκόσμια τραπεζική πίτα. Ταυτόχρονα, όμως, οι επιδιώξεις μιας τέτοιας συμμαχίας δεν θα ήταν εντελώς άσχετες και με τις επιδιώξεις των αντίστοιχων κυβερνήσεων: η Ουάσιγκτον πασχίζει να αποφύγει την «κουρελοποίηση» του δολαρίου και το Βερολίνο επιδιώκει την αποδυνάμωση του ευρώ, για να συνεχίσει ακάθεκτη τις εξαγωγές της η γερμανική βιομηχανία.

Τα σενάρια και οι εικασίες για μια τέτοια «ανίερη» συμμαχία κατά του ευρώ και των αδύναμων χωρών της Ευρωζώνης, δεν παίρνουν αφορμές μόνο από τα ύποπτα κέρδη της Deutsche Bank από την επενδυτική τραπεζική, την ώρα που κλονίζονται οι ευρωπαϊκές αγορές: οι προσεκτικοί παρατηρητές των διεθνών τραπεζικών εξελίξεων έχουν προσέξει από καιρό, ότι ο Ότμαρ Ίσινγκ, μια εμβληματική προσωπικότητα του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, έχει από καιρό «μετακομίσει» στην Goldman Sachs, ως υψηλός σύμβουλος, και ήταν εξαρχής ένας από τους μεγαλύτερους πολέμιους της παροχής διεθνούς στήριξης στην Ελλάδα…

.

Πηγή: Banks News – 07.05.10

.

Σχόλιο:

.

Όλο και πληθαίνουν αυτοί που αναρωτιούνται, αν όλα αυτά έγιναν εν γνώσει της ελληνικής κυβέρνησης.

Αν ναι, τότε πόσο απέχει αυτό από πράξη εθνικής προδοσίας;  Πότε θα βγει ο πρωθυπουργός της χώρας να δώσει ΠΙΣΤΕΥΤΕΣ εξηγήσεις, και όχι …παρερμηνείες;

.

Τα γεγονότα φανερώνουν μια άνευ προηγουμένου εθνική τραγωδία, που θα μπορούσε να αποδοθεί μόνο σε δύο εκδοχές: Η μία (η ευνοϊκή, αλλά πολύ ασθενής) είναι , να αναγκάστηκε η κυβέρνηση να ενεργήσει όπως ενήργησε διότι γνωρίζει κάποια πράγματα που δεν μπορούν να ειπωθούν στον λαό, λόγω φόβου πρόκλησης πανικού. Και η άλλη, να εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία ξένων συμφερόντων. Αν ισχύει η πρώτη, τότε θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν, πως το πολίτευμα της χώρας είναι «προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία» και ότι θα πρέπει να ενημερώνεται η Βουλή για οτιδήποτε αφορά το δημόσιο συμφέρον. Στη δεύτερη περίπτωση, έστω και με την ύπαρξη απλών ενδείξεων (και εδώ έχουμε μάλλον αποδείξεις), θα πρέπει να αναλάβει δράση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σύμφωνα με το δικαίωμα που του παρέχει το άρθρο 48 του Συντάγματος, παράγραφος 2, που αφορά περιπτώσεις άμεσης απειλής της εθνικής ασφάλειας.

.

Μήπως είμαι υπερβολικός; Δεν είναι όμως ολοφάνερο, πως οι δυο Γιώργηδες (Παπανδρέου & Παπακωνσταντίνου) ξεκίνησαν αμέσως μετά της εκλογές μια κούρσα οικονομικής απαξίωσης της χώρας μας, με μια μεθοδολογία, που έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και έκανε μια κλίκα κερδοσκόπων πλουσιότερους;

.

Και μια προσωπική παρατήρηση:

.

Έχω ζήσει πάνω από τριάντα χρόνια στο εξωτερικό και ο τομέας δράσης μου ήταν κυρίως τα χρηματοοικονομικά, σε επίπεδο μάλιστα κορυφής.  Άρα, αυτό που θα πω, βασίζεται σε προσωπική διαπίστωση και όχι σε εικασίες:

.

Όλη η κοινωνία το γνωρίζει, και εντούτοις παραμένει κοινό μυστικό, πως όπου υπάρχει συσσώρευση πλούτου (με θεμιτά ή ακόμη και αθέμιτα μέσα), κάπου εκεί κοντά βρίσκονται, σχεδόν πάντα, και οι εκπρόσωποι του «περιούσιου λαού». Αυτό, μολονότι θα μπορούσε να θεωρηθεί αρχικά αδιάφορο, αποκτά εντούτοις βαρύνουσα σημασία, όταν συνειδητοποιήσει κανείς πως τα εν λόγω άτομα εξυπηρετούν όχι απλά προσωπικά, αλλά κυρίως συλλογικά συμφέροντα, με γνώμονα μόνο φυλετικά κριτήρια. Όταν λάβει μάλιστα κανείς υπόψη και το γεγονός πως, βάση θρησκευτικών αντιλήψεων, «δεν υπάρχει περιορισμός στην εφαρμογή οποιασδήποτε μεθόδου για την απόκτηση κέρδους, αρκεί να μη βλάψουν αδερφό», τότε αυτό ίσως μας βοηθήσει να καταλάβουμε την απειλή που αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας!

.

Και καταλήγοντας, η ποιο αποτελεσματική μέθοδος παραπληροφόρησης και προπαγάνδας γι’ αυτούς ήταν πάντα η μέθοδος: «απόκρυψη δια της πληροφόρησης». Έτσι ήρθαν στο προσκήνιο και οι λεγόμενες συνωμοσιολογίες, οι οποίες είναι τις περισσότερες φορές «παραποιημένες αλήθειες» και λειτουργούν μέσα στα πλαίσια αυτής της μεθόδου προπαγάνδας. Με τον τρόπο αυτό καταφέρνουν να προκαλέσουν σύγχυση, ώστε να μη μπορεί να διακρίνει κανείς την ΑΛΗΘΕΙΑ!

.

Κάποιοι θα ρωτήσουν τώρα: «Γιατί αποτελούν απειλή;» Και η απάντηση:

.

Διότι οι στόχοι τους είναι ιμπεριαλιστικοί, και διότι αποβλέπουν στην Παγκόσμια Δεσποτεία! Παλαιότερα είχαν χρηματοδοτήσει το αιματοκύλισμα της ανθρωπότητας –με τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους- προκειμένου να αποκτήσουν μια κεντρική εθνική υπόσταση, αλλά καθώς είδαν ότι ο κόσμος …«κοιμάται» και πόσο εύκολο ήταν γι αυτούς να αποκτήσουν και τον παγκόσμιο έλεγχο, άλλαξαν τα σχέδιά τους και μετέφεραν τις φιλοδοξίες τους σε άλλα επίπεδα. Σήμερα αποτελούν τον τρίτο πόλο, που διεκδικεί την παγκόσμια κυριαρχία, και χρησιμοποιούν ως μηχανισμό επικράτησης αυτό το οποίο ελέγχουν απόλυτα: Τις αγορές!

.

Βλέπε σχετικό άρθρο: Αυτά που δεν μας είπαν ποτέ!

(...συνεχίζεται!)

.

Τα «τέρατα» ανακάμπτουν και επιστρέφουν

«Οι κερδοσκόποι δεν είναι εκείνοι που προκάλεσαν την κρίση. Απλώς την επιδείνωσαν και τώρα τηρούν στάση αναμονής».

Πρωτοφανής στην ιστορία της ΕΕ είναι ο μηχανισμός στήριξης που αποφάσισαν και είναι έτοιμοι να ενεργοποιήσουν οι Ευρωπαίοι, προκειμένου να θωρακίσουν την ΟΝΕ από τις επιθέσεις των κερδοσκόπων. Το ύψος του ταμείου των εγγυήσεων φτάνει τα 750 δισεκατομμύρια ευρώ. Και μόνο η ανακοίνωσή του έφτανε για να βελτιώσει αισθητά το κλίμα στις αγορές. Οι ειδικοί προειδοποιούν ωστόσο ότι τα Hedge Funds και γενικότερα οι κερδοσκόποι δεν είναι εκείνοι που προκάλεσαν την κρίση. Απλώς την επιδείνωσαν.

«Το ευρώ είναι από πολλές πλευρές μια ελαττωματική κατασκευή»

Οι Ευρωπαίοι κατάφεραν προσωρινά να αποκρούσουν τις κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά του κοινού νομίσματος. Τα «τέρατα» έχουν επιστρέψει στην σπηλιά τους και γλείφουν τις πληγές τους μετά τη μάχη με τους καλούς Ευρωπαίους που υπερασπίστηκαν το ευρώ. Αλλά όσο και αν δεν το θέλει η φαντασία μας οι κερδοσκόποι δεν είναι τέρατα, είναι άνθρωποι της καθημερινότητας.

Ένας από αυτούς είναι ο Τζον Τέιλορ. Μαύρα γυαλιά, ανακατωμένα μαλλιά και χαμόγελο παιδιού που κάνει αταξίες. Ο Τζον Τέιλορ είναι ο μάνατζερ και ιδρυτής ενός Hedge Funds, μιας χρηματοπιστωτικής υπηρεσίας υψηλού κινδύνου, η οποία μπορεί και σημειώνει τεράστια κέρδη. Κάποια από αυτά τα Hedge Funds εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την ελληνική κρίση και με στοιχήματα σε βάρος του ευρώ κατάφεραν να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό την ισοτιμία του έναντι του δολαρίου. Και όπως λέει ο ίδιος ο κερδοσκόπος: «Το ευρώ είναι από πολλές πλευρές μια ελαττωματική κατασκευή και δεν μπορεί να επιζήσει όπως είναι τώρα. Ένα αδύναμο ευρώ είναι μια σχετικά απλή πρόβλεψη», δήλωσε στο Bloomberg ο κ. Τέιλορ.

 Τα Hedge Fonds αναζητούν ευνοϊκές συνθήκες για να δράσουν

Συνήθως οι κερδοσκόποι δεν αναλύουν δημόσια τη στρατηγική τους. Και όταν οι δημοσιογράφοι τους αναζητούν για κάποια συνέντευξή δύσκολα τους πετυχαίνουν. Οι περισσότεροι έχουν την έδρα τους στο Λονδίνο ή στη Νέα Υόρκη. Όχι σπάνια τους εντοπίζει κανείς και στην Ελβετία. Ένας ζωντανός θρύλος μεταξύ των μεγαλομάνατζερ των Hedge Funds είναι ο Τζορτζ Σόρος, που έμεινε στην ιστορία για την επιτυχή κερδοσκοπία του σε βάρος της στερλίνας το 1992. Ένας από τους κερδισμένους της επιχείρησης ήταν και ο Τζον Τέιλορ, που σήμερα θεωρείται υπαίτιος των επιθέσεων κατά του ευρώ. «Το κοινό νόμισμα είναι ένα αποκεφαλισμένο κοτόπουλο», είναι η αγαπημένη του ατάκα για να αποδείξει ότι το ευρώ δεν έχει πιθανότητες επιβίωσης. Οι ειδικοί ωστόσο θεωρούν υπεραπλουστευτική την άποψη ότι οι κερδοσκόποι μπορούν από μόνοι τους να προκαλέσουν την κατάρρευση νομισμάτων.

Ο Μίχαελ Λάιστερ, οικονομολόγος της τράπεζας West LB με έδρα το Ντίσελντορφ λέει σχετικά: «Ιδίως σε ένα περιβάλλον που προκαλεί πανικό στους επενδυτές και χαρακτηρίζεται από μείωση της ρευστότητας, μπορούν τα Hedge Funds να προκαλέσουν μεγάλες διακυμάνσεις στις νομισματικές ισοτιμίες. Αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι αυτές οι εξελίξεις οφείλονται αποκλειστικά στους κερδοσκόπους».

 Αυτό σημαίνει ότι κατά του ευρώ στοιχηματίζουν και άλλοι υπεράνω υποψίας επενδυτές, οι οποίοι διαπιστώνουν ότι το κοινό νόμισμα είναι αντιμέτωπο με μεγάλα προβλήματα. Το κλίμα στις χρηματαγορές είναι αρνητικό για το ευρώ. Όλο και περισσότεροι επενδυτές το εγκαταλείπουν. Ο μηχανισμός στήριξης σταθεροποιεί τα πράγματα για κάποιο διάστημα, κανείς δεν ξέρει όμως για πόσο. Απλά οι κερδοσκόποι περιμένουν.

Deutsche Welle – 11.05.10

.